Δευτερογενής Υπογονιμότητα

Δευτερογενής Υπογονιμότητα

Τι είναι η δευτερογενής υπογονιμότητα; Πόσο συχνά συναντάται και πότε πρέπει το ζευγάρι να αναζητήσει βοήθεια;

Με τον όρο «δευτερογενής υπογονιμότητα» εννοούμε την ανικανότητα σύλληψης μετά την γέννηση ενός παιδιού. Παρότι θα περίμενε κανείς ότι η ύπαρξη γονιμότητας στο παρελθόν αποτελεί εγγύηση για την μετέπειτα τεκνοποίηση, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει πάντα.

Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα η δευτερογενής υπογονιμότητα συναντάται συχνότερα από την πρωτογενή, εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας στην οποία τα ζευγάρια αποφασίζουν να αποκτήσουν παιδί.

  • Προτού ένα ζευγάρι αναζητήσει βοήθεια πρέπει να ελέγξει τον χρόνο που χρειάζεται για να επιτευχθεί η σύλληψη ανάλογα με την ηλικία. Αν, για παράδειγμα, μια γυναίκα είναι κάτω των 35 ετών χρειάζεται να προσπαθεί τουλάχιστον 6 μήνες για μείνει έγκυος, ενώ αν είναι πάνω από 35 καλό είναι να συμβουλευτεί κάποιον ειδικό νωρίτερα. Αν πάλι είναι πάνω από 40, τότε πιθανόν να χρειαστεί άμεσα κάποια θεραπεία γονιμότητας. Το ίδιο ισχύει αν και ο σύντροφος είναι πάνω από 40 καθώς η ηλικία επηρεάζει την ποιότητα του σπέρματος.
  • Πριν αποφασίσουν οι υποψήφιοι γονείς να προχωρήσουν σε θεραπεία γονιμότητας, καλό είναι να διερευνήσουν τις διατροφικές τους συνήθειες καθώς παίζουν ρόλο στην υπογονιμότητα. Βοηθητική είναι για παράδειγμα μια σειρά ερωτήσεων, όπως
  1. Προσέχετε τη διατροφή σας μετά τη γέννηση του πρωτότοκου;
  2. Έχετε πάρει παραπάνω κιλά, σε σημείο που να δημιουργεί πρόβλημα υγείας;
  3. Καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες καφεΐνης και τσαγιού;
  4. Καπνίζετε πολύ ή καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ;
  5. Αξιολογώντας τις συνήθειες του συντρόφου σας τις βρίσκετε ανεπαρκείς;

Αν οι απαντήσεις είναι θετικές ξεκινήστε να υιοθετείτε πιο υγιείς συνήθειες σχετικά με τη διατροφή και την άσκηση. Μειώστε την κατανάλωση αλκοόλ, την καφεΐνη, το κάπνισμα, τρώτε φαγητά με θρεπτική αξία πλούσια σε βιταμίνες, φροντίστε να κοιμάστε καλά, να ξεκουράζεστε και να ασκήστε.

Μία ακόμα παράμετρος που οφείλετε να λάβετε υπ’ όψιν είναι το μαιευτικό σας ιστορικό. Εάν, με άλλα λόγια, είχατε έναν προβληματικό πρώτο τοκετό που τον ακολούθησε αιμορραγία ή πυρετός μπορεί να έχουν δημιουργηθεί συμφύσεις στην ενδομητρική κοιλότητα ή να έχουν δημιουργηθεί πολύποδες ή ινομυώματα στη μήτρα, που εμποδίζουν τη σύλληψη ή την προσκόλληση του γονιμοποιημένου ωαρίου.

Η  συμβουλή του γιατρού σας είναι πολύτιμη. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να ακούτε το ένστικτό σας και να αναζητάτε την βοήθεια του γιατρού σας. Συζητήστε μαζί του, κάντε τις απαραίτητες εξετάσεις και ίσως τελικά η λύση να είναι πολύ απλή και να μην χρειάζεται μια ολοκληρωμένη θεραπεία γονιμότητας.