Παιδί με δυσκολία συγκέντρωσης

Παιδί με δυσκολία συγκέντρωσης

Βοηθώντας το μικρό σας να εστιάζει την προσοχή του και να συγκεντρώνεται εύκολα

Αν κάμποσες φορές την ημέρα λέτε στο μικρό σας «συγκεντρώσου» ή «πρόσεχε» χρειάζεστε μερικές απλές και ευφάνταστες λύσεις για να το βοηθήσετε να εστιάζει την προσοχή του με ευκολία τόσο σε αυτά που κάνει –ή που πρέπει να κάνει– όσο και σε αυτά που του λέτε. Σας φαίνεται δύσκολο το εγχείρημα; Με λίγη υπομονή και τις σωστές τεχνικές, οι οποίες εξαρτώνται από το βαθμό δυσκολίας συγκέντρωσης, θα πάρουν όλα το δρόμο τους.

Με δημιουργικότητα και φαντασία. Όταν το μικρό σας πρέπει να κάνει κάτι που είναι βαρετό, είναι φυσικό η προσοχή του να αποσπάται και να μην συγκεντρώνεται εύκολα. Αντί, λοιπόν, να το κάνετε εσείς για λογαριασμό του ή να μην το κάνει καθόλου, εμπλουτίστε τη διαδικασία με δημιουργικότητα και φαντασία. Με άλλα λόγια κάντε την ίδια δραστηριότητα πιο δημιουργική ή μετατρέψτε τη σε παιχνίδι. Μερικά παραδείγματα είναι να μετατρέψετε σε παιχνίδι το συμμάζεμα των παιχνιδιών του, θέτοντας το ερώτημα «πόσα παιχνίδια μπορείς να μαζέψεις μέχρι να τελειώσει το τάδε τραγούδι;», να το μάθετε να γράφει λεξούλες όχι στο χαρτί αλλά σε έναν μαυροπίνακα με κιμωλία, να του διδάξετε τους αριθμούς σχηματίζοντάς τους με ζύμη για μπισκότα.

Δώστε την απαραίτητη προσοχή. Ταυτόχρονα με το μικρό σας, μια ιδέα είναι να βελτιώσετε και τον τρόπο που εσείς εστιάζετε σε κάτι και εν προκειμένω στο πώς του λέτε τι να κάνει. Αν του φωνάζετε, λόγου χάρη από την άκρη του δωματίου «μάζεψε τα πράγματά σου» ή «κάνε τα μαθήματά σου», είναι δύσκολο να έχετε την απαίτηση το μικρό σας να συγκεντρωθεί στις παραπάνω εργασίες. Δείξτε λοιπόν την απαραίτητη προσοχή σε όσα θεωρείτε σημαντικά, δοκιμάζοντας την οπτική επαφή με το μικρό σας, αγγίζοντας το στον ώμο ή ακόμα ρωτώντας το τι είναι αυτό που χρειάζεται να κάνει.

Μειώστε τους παράγοντες που του αποσπούν την προσοχή. Ξεκινήστε από τις βασικές ανάγκες, όπως είναι το φαγητό και η ξεκούραση. Αν το μικρό σας δεν έχει φάει σωστά, δεν έχει κοιμηθεί αρκετά, δεν έχει ξεκουραστεί όσο πρέπει ή δεν έχει παίξει είναι απίθανο να συγκεντρωθεί σε κάτι που πρέπει να κάνει. Αρχικά, λοιπόν, εξασφαλίστε ότι καλύπτονται οι βασικές του ανάγκες. Αν πάλι η προσοχή του αποσπάται από το αδερφάκι του, καθιερώστε διαφορετικές ρουτίνες ώστε κάποιες ώρες να ασχολούνται με διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικά δωμάτια. Φυσικά δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η τηλεόραση θα πρέπει να είναι κλειστή.

Δώστε σαφείς οδηγίες. Καμιά φορά μπορεί το μικρό σας να αποφεύγει κάτι επειδή του είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει τι πρέπει να κάνει ή πώς το ξεκινήσει. Σε αυτή την περίπτωση είναι αρκετά βοηθητικό να του απαριθμήσετε τα βήματα ένα ή ένα, ή ακόμα και να του τα σχεδιάσετε ώστε να έχει έναν μπούσουλα που θα το διευκολύνει.  

Μειώστε την έκθεση στις οθόνες.Τα παιχνίδια στον υπολογιστή και το κινητό αλλά και οι παιδικές σειρές έρχονται πρώτα στη λίστα των παραγόντων που αποσπούν την προσοχή των παιδιών και δεν τα αφήνουν να συγκεντρωθούν σε μια εργασία ή σε μια πιο δημιουργική δραστηριότητα. Περιορίστε τον χρόνο έκθεσης σε οθόνες βάζοντας σαφή όρια για τον χρόνο και τον τόπο έκθεσης και αντί να κλείνετε την τηλεόραση, φροντίστε να του τραβήξετε την προσοχή με κάτι άλλο, όπως με ένα δημιουργικό παιχνίδι, με μια συζήτηση, με χορό, με μαγειρική.   

Χρειάζεται η συνδρομή ειδικού;

Ενδεχομένως ένα παιδί που έχει μεγάλη αδυναμία συγκέντρωσης να μην μπορεί να την ανακτήσει με απλές στρατηγικές και να χρειάζεται τη βοήθεια αναπτυξιολόγου. Αν λόγου χάρη στην ηλικία των 4 με 5 ετών:

  • δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνο του για πάνω από 2 -3 λεπτά,
  • χρειάζεται διαρκή καθοδήγηση για να κάνει κάτι που έχει τη δυνατότητα,
  • «πηδάει» από τη μια δραστηριότητα στην άλλη και αν του είναι αδύνατο να ελέγξει τις παρορμήσεις του, πιθανόν να μην αρκεί μόνο η δική σας βοήθεια.

Ωστόσο χρειάζεται προσοχή στις εκτιμήσεις σας -  αν δεν έχετε ακούσει τη γνώμη του γιατρού – για το αν το μικρό σας έχει το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου είναι η υπερκινητικότητα, η αδυναμία συγκέντρωσης, ο έντονος αυθορμητισμός ή ο συνδυασμός των παραπάνω. Αν διαγνωστεί με το εν λόγω σύνδρομο θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιους ειδικού θεραπευτή σε τέτοια θέματα.

Παράλληλα θα πρέπει να δοθεί προσοχή και στην ψυχολογία του παιδιού, καθώς το έντονο άγχος (επειδή λόγου χάρη συνέβη μια απότομη και σημαντική αλλαγή στη ρουτίνα του), ο θυμός και τα έντονα συναισθήματα λύπης (π.χ. έχασε κάποιον φίλο του) είναι πιθανό να προκαλέσουν αδυναμία συγκέντρωσης. Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι να μάθετε το μικρό σας να διαχειρίζεται αυτού του είδους τα συναισθήματα και να συζητάτε για αυτά προσπαθώντας να το αποφορτίσετε .