Για ποιους λόγους ένα παιδί μπορεί να αισθανθεί μοναξιά;
*Με την συνεργασία της ψυχολόγου-παιδοψυχολόγου, Ναταλίας Αμμάρι
Η μοναξιά είναι ένα σημαντικό πρόβλημα το οποίο καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι πολλά μικρά παιδιά κατανοούν την έννοια της μοναξιάς και αναφέρουν ότι αισθάνονται μοναξιά. Όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτου ηλικίας, αισθάνονται πολλές φορές μοναξιά. Όποιος και αν είναι ο λόγος , ο καθένας μπορεί να καταλάβει πως νιώθει ένα παιδί που είναι μόνο του. Μερικοί από τους λόγους τους οποίους ένα παιδί μπορεί να αισθανθεί μοναξιά είναι οι εξής:
- Όταν τα παιδιά γίνονται θύματα εκφοβισμού.
- Η αλλαγή σχολείου πολλές φορές είναι τρομακτική για τα παιδιά και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν καινούριες φιλίες.
- Δεν είναι σε θέση να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες. Καμιά φορά τα παιδιά δεν μπορούν, είτε για οικονομικούς λόγους είτε από έλλειψη χρόνου από την πλευρά των γονιών, να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες αθλητικές και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να απομονώνονται ακόμα περισσότερο.
- Όταν βιώνουν ένα διαζύγιο.
- Όταν χάνουν ένα φίλο.
- Η απόρριψη από τους συνομηλίκους.
- Έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων και γνώσεων για τον τρόπο που μπορεί να προσεγγίσει ένα άλλο παιδί.
- Όταν τα παιδιά έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Τι μπορεί να κάνει ένα παιδί όταν αισθάνεται μοναξιά;
- Να μάθει μερικές δεξιότητες για την φιλία.
- Να κάνει κάποιες αλλαγές στον εαυτό του.
- Να ενταχθεί σε μια ομάδα, όπως σε κάποιο θεατρικό, στους προσκόπους κα.
- Να προσπαθήσει να μιλήσει για τα συναισθήματά του/της στους γονείς.
- Να μιλήσει στο δάσκαλο ή σε κάποιο έμπιστο ενήλικα για το πρόβλημα του/της.
- Να γραφτεί σε μια αθλητική ομάδα.
- Να πάρει κάποιο αγαπημένο παιχνίδι στο σχολείο το οποίο θα μπορούσε να προσελκύσει και άλλα παιδιά να παίξουν.
Συνέπειες της μοναξιάς.
Τα μεγάλα διαστήματα μοναξιάς μπορεί να είναι επιβλαβή για την αυτοεκτίμησή των παιδιών. Μπορεί να εμφανίσουν συναισθήματα θλίψης και αποξένωσης. Επιπλέον, τα παιδιά που αισθάνονται μοναξιά από την πρώιμη παιδική ηλικία συμβάλει στην πιθανότητα να νιώθουν μοναξιά και στην ενήλικη ζωή τους.
Στρατηγικές παρέμβασης από δασκάλους
Οι δάσκαλοι είναι εκείνοι οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην οποιαδήποτε παρέμβαση θα μπορούσε να γίνει για να βοηθηθεί ένα παιδί που αισθάνεται μοναξιά. Τα παιδιά τα οποία είναι επιθετικά είναι εκείνα τα οποία βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό την μοναξιά. Τα παιδιά αυτά πολύ συχνά νιώθουν την απόρριψη και οι δάσκαλοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα πρέπει να αξιολογήσουν τις συνθήκες που φαίνεται να οδηγούν στην απόρριψη του παιδιού. Μήπως το παιδί έχει δυσκολία στην επικοινωνία; Μήπως το παιδί δεν μπορεί να ενταχθεί σε μια ομάδα ή σε ένα ομαδικό παιχνίδι; Μόλις εντοπιστεί το πρόβλημα, οι δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να αλλάξει την κατάσταση. Τα παιδιά τα οποία νιώθουν να έχουν την υποστήριξη από τους ενήλικες είναι λιγότερο πιθανό να απορριφθούν και πιο πιθανό να αλληλοεπιδράσουν θετικά με τους συνομηλίκους τους.
Τα παιδιά τα οποία είναι παραμελημένα ή έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση επίσης αναφέρουν συναισθήματα μοναξιάς, αν και σε μικρότερο βαθμό από ότι στα επιθετικά παιδιά. Συνήθως αυτά τα παιδιά έχουν έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν δυσκολία να αλληλοεπιδράσουν με τους συνομηλίκους τους. Αν τα παιδιά δεν έχουν συγκεκριμένες δεξιότητες, ο δάσκαλος μπορεί να επικεντρωθεί σε κάποιες καινούριες ιδέες και προτάσεις που μπορεί να εφαρμόσει το παιδί. Τα παιδιά που διαθέτουν επαρκή κοινωνικές δεξιότητες, αλλά δεν διστάζουν να τις χρησιμοποιήσουν ενισχύεται η αυτοπεποίθηση τους.
Οι δάσκαλοι μπορούν να σκεφτούν διάφορες λύσεις οι οποίες θα μπορούν να είναι χρήσιμες σε ένα παιδί που αισθάνεται μοναξιά. Μερικά παιδιά μπορεί να ωφεληθούν με το να τους δοθεί η ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη θλίψη τους ή τη μοναξιά τους μέσω της ζωγραφικής, κίνησης, μουσικής ή άλλες δημιουργικές δραστηριότητες.