Δέκα φράσεις που δεν ευνοούν τις υγιείς διατροφικές συνήθειες
Αναμφίβολα θέλετε να διδάξετε στο μικρό σας υγιείς συνήθειες γύρω από το φαγητό, αλλά πολλές φορές ορισμένες φράσεις καταστρέφουν όλη την προσπάθεια, γιατί ένα παιδί τις μεταφράζει πολύ διαφορετικά. Για να αποφύγετε τις παρανοήσεις, αλλά και τις ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες που ενδεχομένως να το ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή του, δείτε ποιες δηλώσεις να αποφεύγετε και τι να του λέτε εναλλακτικά.
«Η αδελφή/ξαδέλφη/φίλη σου τρώει, εσύ γιατί δεν τρως;». Ακούγοντας την παραπάνω πρόταση, το μικρό σας θεωρεί ότι το παιδί στο οποίο αναφέρεστε είναι καλύτερο όσον αφορά στις συνήθειες του φαγητού από ότι το ίδιο. Επομένως, αντί να του δημιουργήσετε αισθήματα κατωτερότητας, είναι καλύτερο να το βοηθήσετε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ότι κάποια στιγμή θα απολαμβάνει τα φαγητά αλλά στο δικό του χρόνο, λέγοντάς του πως χρειάζονται δοκιμές και χρόνος για να του αρέσει ένα καινούργιο φαγητό.
«Παλιότερα σου άρεσαν τα καρότα, γιατί είσαι τόσο εκλεκτικό με το φαγητό;». Εκείνο καταλαβαίνει ότι δεν θα ξεφύγει ποτέ από αυτή την κατάσταση και εσείς με αυτή τη φράση του βάζετε την ταμπέλα του «εκλεκτικού» που δύσκολα αποβάλλεται. Αντί για το παραπάνω, προσπαθήστε να κάνετε το φαγητό μια ευχάριστη εμπειρία.
«Για τελευταία φορά, όχι, δεν θα φας παγωτό». Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να του εξηγήσετε γιατί δεν μπορεί να φάει παγωτό, (π.χ. επειδή σε λίγο θα φάμε μεσημεριανό) αλλά και πότε μπορεί να φάει (π.χ. το Σαββατοκύριακο) από το να του πείτε το παραπάνω που το μεταφράζει «δεν θα ξαναφάω ποτέ παγωτό!».
«Δεν έχεις φάει αρκετά. Φάε ακόμα μερικές μπουκιές και μετά θα φύγεις από το τραπέζι». Εκείνο καταλαβαίνει ότι κάποιος άλλος, (π.χ. η μαμά ή ο μπαμπάς) είναι καλύτερος κριτής από ότι είναι το ίδιο για το πόσο μπορεί να φάει. Αντιθέτως είναι καλύτερα να του πείτε «φρόντισε να φας αρκετά γιατί το επόμενο γεύμα δεν θα σερβιριστεί πριν το βράδυ, το επόμενο πρωί κ.λπ.». Έτσι του δίνετε το περιθώριο να ελέγξει την ποσότητα του φαγητού που θα καταναλώσει και τελικά να μάθει να διαχειρίζεται αποτελεσματικά την όρεξη και την πείνα του, ακόμα και αν χρειαστεί να γίνουν λάθη πριν τα καταφέρει.
«Αν φας τα λαχανικά, τότε θα σου δώσω γλυκό». Για να μην προτιμά πάντα το φαγητό που λειτουργεί ως επιβράβευση και για να μην περιμένει με λαχταρά την περίοδο που θα μπορεί να κάνει στην άκρη τα λαχανικά και να περνάει κατευθείαν στο επιδόρπιο, φροντίστε να του σερβίρετε λαχανικά νόστιμα μαγειρεμένα και σε διάφορες γευστικές παραλλαγές.
«Κοίτα πόσο πολύ έφαγες σήμερα! Μπράβο!». Εκείνο καταλαβαίνει ότι η μαμά και ο μπαμπάς του είναι περήφανοι όταν τρώει παραπάνω φαγητό από αυτό που θέλει ή όταν αδειάζει το πιάτο του. Έτσι του διδάσκετε ότι η ποσότητα που θα καταναλώσει είναι σημαντικότερο κριτήριο από ότι η ίδια του η όρεξη για ένα φαγητό. Ωστόσο, για να αποκτήσει υγιείς διατροφικές συνήθειες είναι καλύτερο να του λέτε ότι είναι σημαντικό να ακολουθεί αυτό που του λέει το στομάχι του.
«Φάε αυτό, είναι καλό για σένα».Επειδή εκείνο φαντάζεται ότι το φαγητό που του προτείνετε έχει άσχημη γεύση (ό,τι του κάνει καλό συνήθως δεν είναι τόσο λαχταριστό), είναι καλύτερο να του εξηγείτε ότι έχει ωραία γεύση και ότι μοιάζει με ένα φαγητό που προτιμά.
«Αν είσαι καλό παιδί, θα σου πάρω σοκολάτα» ή «αν δεν σταματήσεις να φωνάζεις, δεν θα σου πάρω μπισκότα το βράδυ». Ακούγοντας το παραπάνω, θεωρεί ότι κάθε φορά που είναι καλό παιδί, θα τρώει και μια λιχουδιά. Όταν το μικρό σας δεν συμπεριφέρεται σωστά, εξηγήστε του τις επιπτώσεις που έχει η μη αποδεκτή συμπεριφορά του, χωρίς όμως να κάνετε αναφορές στο φαγητό, χρησιμοποιώντας το ως επιβράβευση ή τιμωρία.
«Δεν τρώμε κέικ γιατί είναι κακό για σένα».Έτσι βάζετε ταμπέλες στα φαγητά, χωρίζοντάς τα σε καλά και κακά και εκείνο συνειδητοποιεί ότι του αρέσουν περισσότερο εκείνα τα φαγητά που του κάνουν κακό. Ωστόσο, για να αποκτήσει υγιείς διατροφικές συνήθειες και να ακολουθεί μεγαλώνοντας μια ισορροπημένη διατροφή, πρέπει να μάθει ότι μπορεί να φάει κέικ αλλά σε μικρές ποσότητες και όχι συνέχεια.
«Δεν σου αρέσει το φαγητό; Να σου φτιάξω κάτι άλλο;». Έτσι του μαθαίνετε ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσει να δοκιμάσει νέες γεύσεις γιατί πάντα θα του σερβίρετε το αγαπημένο του γεύμα. Αντ’ αυτού εξηγήστε του ότι όλοι μαζί τρώτε το ίδιο φαγητό, καθώς τη μια μέρα σερβίρετε το δικό του αγαπημένο φαγητό και την άλλη το αγαπημένο φαγητό κάποιου άλλου μέλους της οικογένειας. Έτσι θα το ενθαρρύνετε να αποδεχτεί σε βάθος χρόνου μια ποικιλία φαγητών, αλλά και ότι τα γεύματα είναι υπόθεση που αφορά εξίσου όλη την οικογένεια, χωρίς κάποιος να έχει ειδική μεταχείριση.