6 tips για σωστή συμπεριφορά

6 tips για σωστή συμπεριφορά

Απλοί τρόποι για να πετύχετε τη συμπεριφορά που προσδοκάτε από το παιδί σας

Ο καλύτερος τρόπος για να κάνετε το μικρό σας να συμπεριφέρεται σωστά είναι να το βοηθήσετε να νιώσει σαν να είστε στην ίδια ομάδα και όχι να αισθάνεται ότι βρίσκεται απέναντί σας. Φυσικά, καμιά στρατηγική πειθαρχίας δεν μπορεί να κάνει ένα παιδί να συμπεριφέρεται πάντα τέλεια. Όμως καμιά φορά απαιτείται απλά μια μικρή αλλαγή στη δική σας συμπεριφορά για να λειτουργήσει καλύτερα κάθε στρατηγική. Ακολουθήστε 6 tips που θα σας βοηθήσουν να έχετε καλύτερη σχέση με το αγγελούδι σας, να αποφύγετε τους καβγάδες και να έχετε το αποτέλεσμα που επιθυμείτε κάθε φορά. 

Χτίστε στενούς δεσμούς. Αν θέλετε να είναι το παιδί σας πιο συνεργάσιμο, εστιάστε στη βελτίωση της μεταξύ σας σχέσης. Εαν βλέπετε μόνο την άσχημη συμπεριφορά του, αυτό αποθαρρύνει και τους δύο σας, γιατί εσείς αισθάνεστε ότι δεν είστε καλοί γονείς ενώ το παιδί σας νιώθει ότι δεν κάνει τίποτα σωστά. Αντί να σπαταλάτε ενέργεια για να επισημαίνετε τα λάθη του, φροντίστε να ανταποκρίνεστε θετικά αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας με μικρές φιλοφρονήσεις για τις σωστές του ενέργειες. Φροντίστε επίσης να περνάτε χρόνο μαζί του κάνοντας κάτι το οποίο το ικανοποιεί.

Αποκτήστε ενισχυτικό ρόλο. Ίσως είναι δύσκολο να οπισθοχωρήσετε αφήνοντας το μικρό σας να κάνει ορισμένα πράγματα μόνο του από τη στιγμή που έχει μεγαλώσει και έχει τη δυνατότητα, ωστόσο σκεφτείτε ότι το να του λέτε ακριβώς τι να κάνει, ελέγχοντας κάθε του κίνηση, στέλνετε το μήνυμα ότι δεν έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Αφήστε το μικρό σας να λύσει μόνο τα προβλήματα και περιορίστε το ρόλο σας στο να το ενθαρρύνετε ή να του δίνετε ερεθίσματα για να αντιδράει σωστά. 

Παραμείνετε ήρεμοι. Όταν το μικρό σας δεν συνεργάζεται (π.χ. αρνείται να κλείσει την τηλεόραση για να πάει για ύπνο) φροντίστε να παραμείνετε ήρεμοι. Οι φωνές και οι καβγάδες έχουν μόνο ως αποτέλεσμα εσείς να νευριάζετε περισσότερο και το παιδί σας να αντιστέκεται ακόμα πιο πολύ. Το κλειδί είναι να ελέγχετε τον εαυτό σας  και να διατηρείτε την ψυχραιμία σας αντί να δείχνετε τον θυμό σας. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί σας μπορεί να δανειστεί λίγη από την αυτοσυγκράτησή σας. Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του παιδιού σας χωρίς να ασκείτε κριτική (π.χ. βλέπω ότι είσαι πράγματι πολύ νευριασμένη), πείτε ότι η συμπεριφορά δεν είναι σωστή και δώστε μια εναλλακτική (π.χ. το να κλοτσάς τα παιχνίδια σου δεν είναι σωστό, μπορείς απλά να μου πεις ότι είσαι νευριασμένη). Μπορείτε επίσης να δείξετε ότι κατανοείτε την κατάσταση, ότι συμπάσχετε αλλά ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά (π.χ. ξέρω ότι είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να παίζεις στον υπολογιστή από το να κάνεις τα μαθήματά σου).

Βλέποντας μέσα από τα μάτια του παιδιού σας. Συνήθως οι γονείς προσδοκούν ότι όλα θα γίνουν σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα. Ότι, για παράδειγμα, όλοι θα συνεργαστούν για να φύγουν από το σπίτι τη σωστή ώρα, ότι όταν θα βάλουν το μωρό τους για ύπνο, το μεγαλύτερο αδερφάκι του θα παίζει αθόρυβα κ.λπ. Το σημαντικό, ωστόσο, είναι να εξετάζετε τις προσδοκίες σας από την οπτική γωνία του παιδιού σας. Για παράδειγμα, μήπως το πρωτότοκό σας νιώθει πως όλα περιστρέφονται γύρω από το μωρό σας; Μήπως αισθάνεται πιεσμένο όταν τρέχετε το πρωί να ετοιμαστείτε; Η κατανόηση και αποδοχή των συναισθημάτων του μικρού σας, ανάλογα με την κατάσταση, θα το βοηθήσει να διαχειριστεί τα όρια που θέτετε. Αντί για παράδειγμα να πείτε πρέπει να φύγουμε τώρα αλλιώς η αδερφή σου θα αργήσει στο σχολείο, πείτε πως ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να σηκώνεται το πρωί και ότι μπορεί να έρθει μαζί σας φορώντας τις πιτζάμες του. Μάθετε επίσης να έχετε ανοχή στην γκρίνια, είτε αγνοώντας σχόλια του τύπου «δεν θέλω να πάω για ύπνο» ή απαντώντας με τη φράση «ξέρω ότι θα προτιμούσες να παίξεις με τα τουβλάκια σου, αλλά πραγματικά είναι η ώρα να κοιμηθείς».     

Απρόσωποι κανόνες. Δοκιμάστε να θέσετε κανόνες για το σπίτι έτσι ώστε να αποφύγετε καβγάδες που έχουν να κάνουν με άσχημη συμπεριφορά του παιδιού σας. Είναι πολύ πιο εύκολο να τσακωθεί μαζί σας αν επισημάνετε ότι μιλάει άσχημα στο αδερφάκι του παρά αν του υπενθυμίσετε ότι ένας από τους κανόνες του σπιτιού είναι ότι δεν μιλάμε άσχημα. Αντίστοιχα, οι απλές επισημάνσεις σχετικά με τον ύπνο ή την καθαριότητα θα βοηθήσουν το μικρό σας να συμμορφωθεί με τους κανόνες. Για παράδειγμα προτιμήστε να επισημάνετε ότι το πάτωμα είναι γεμάτο παιχνίδια από το να πείτε ότι το δωμάτιό του είναι άνω-κάτω.

Μιλήστε για τον εαυτό σας. Αν ζητάτε κάτι και δεν λαμβάνετε ανταπόκριση δοκιμάστε να προσωποποιήσετε τις φράσεις σας. Για παράδειγμα «νευριάζω όταν πετάς φαγητό κάτω γιατί θα αναγκαστώ να το σκουπίσω». Αν προειδοποιείτε το παιδί σας για κάτι, φροντίστε να δίνετε έμφαση σε αυτό που θα κάνετε (π.χ. αν συνεχίσεις, θα σου πάρω το πιάτο). Καθώς εστιάζετε στο πώς αντιμετωπίζετε εσείς την κατάσταση και όχι στη συμπεριφορά του παιδιού σας ανακτάτε τον έλεγχο ενώ εκείνο αρχίζει να κατανοεί τις επιπτώσεις που έχουν οι πράξεις του.