Δείτε ποια είναι τα προβλήματα που δημιουργεί η υπερβολικά αυστηρή πειθαρχία στα παιδιά
Στο άρθρο «Ποιο είναι το λάθος των υπερβολικά ανεκτικών γονιών» παραθέσαμε τα προβλήματα που δημιουργούνται όταν ένας γονιός είναι υπερβολικά ανεκτικός και δεν θέτει όρια στο παιδί του. Καθώς η αυστηρή πειθαρχία αποτελεί την άλλη όψη νομίσματος, παρουσιάζουμε σε αυτό το άρθρο τις αρνητικές συνέπειες μιας υπερβολικά αυστηρής διαπαιδαγώγησης. Γιατί η αυστηρή πειθαρχία δημιουργεί προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά; Δείτε παρακάτω τους λόγους.
1. Στερεί από τα παιδιά τη δυνατότητα να ενσωματώσουν και να καλλιεργήσουν την αυτοπειθαρχία και την υπευθυνότητα. Τα αυστηρά όρια μπορεί προσωρινά να ελέγχουν μια συμπεριφορά αλλά δεν βοηθούν το παιδί να μάθει πώς να ελέγχει και πώς να είναι υπεύθυνο το ίδιο για τον εαυτό του. Η αυτοπειθαρχία είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά αλλά αναπτύσσεται μόνο όταν τα όρια τίθενται με αγάπη και συναισθηματική ταύτιση. Σε κανέναν δεν αρέσει να ελέγχεται για αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα παιδιά απορρίπτουν τα όρια τα οποία δεν τίθενται χωρίς καμία κατανόηση.
2. Η αυταρχικότητα βασίζεται στο φόβο και διδάσκει στα παιδιά πώς να καταπιέζουν ή να τραμπουκίζουν. Αν το παιδί σας κάνει κάτι επειδή σας φοβάται, τότε προφανώς και θα ακολουθήσει το ίδιο μοντέλο συμπεριφοράς και στις δικές του σχέσεις.
3. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με πειθαρχία που περιλαμβάνει την τιμωρία έχουν τάσεις προς την οργή και την κατάθλιψη. Αυτού του είδους η πειθαρχία κάνει ξεκάθαρο στο παιδί ότι δεν είναι τελείως αποδεκτό και ότι οι γονείς δεν βρίσκονται εκεί για να το βοηθήσουν να διαχειριστεί και να ανταπεξέλθει στα δύσκολα συναισθήματα, αλλά το αφήνουν μόνο του να τα διευθετήσει.
4. Η αυστηρή πειθαρχία δείχνει στα παιδιά ότι αυτός που έχει την ισχύ είναι αυτός που έχει δίκιο και είναι σωστός. Μαθαίνουν να υπακούουν αλλά όχι και να σκέφτονται για τον εαυτό τους. Είναι πιο πιθανό αργότερα να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις πράξεις τους και να ακολουθούν μια ομάδα ή να αποφεύγουν να αναλάβουν μια ευθύνη και να λένε ότι απλά εκτελούσαν εντολές.
5. Τείνουν να είναι πιο αντιδραστικά ως έφηβοι και ενήλικες. Η αυστηρή πειθαρχία δεν καλλιεργεί τον αυτοέλεγχο και αυτό πολλές φορές εμφανίζεται ως θυμός ή πίκρα για κάθε όριο ή κριτική που ασκείται από άλλους ή σαν υπερβολική αντίδραση όταν σκεφτόμαστε ότι κάποιος προσπαθεί να μας πει τι να κάνουμε. Πολλές φορές οδηγεί και σε αντίδραση στα ίδια τα όρια που βάζουμε στον εαυτό μας. Για παράδειγμα, η αντίδραση σε μια αυστηρή δίαιτα που έχουμε επιβάλλει στον εαυτό μας θα μπορούσε να ήταν μια ξαφνική κραιπάλη. 
6. Επειδή τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με αυστηρό τρόπο είναι σωστά μόνο παρουσία των γονιών τους, έχουν περισσότερα προβλήματα και ενδέχεται να λένε συχνά ψέματα.
7. Αυτού του είδους η πειθαρχία υπονομεύει τη σχέση μεταξύ παιδιού και γονέα. Η αυστηρή πειθαρχία κάνει τους γονείς να δρουν χωρίς καμία συναισθηματική ταύτιση με αποτέλεσμα η σχέση με τα παιδιά να μην είναι καθόλου ευχάριστη. Τα παιδιά από την πλευρά τους χάνουν το ενδιαφέρον να ευχαριστήσουν τους γονείς και για τους τελευταίους είναι πιο δύσκολο να τα διαχειριστούν. Η αυστηρή πειθαρχία έχει αποτέλεσμα δυστυχισμένους γονείς, συχνές διαμάχες, και παιδιά που αναζητούν αλλού την αγάπη.