Παιδιά που προσαρμόζονται εύκολα

Παιδιά που προσαρμόζονται εύκολα

Οκτώ βήματα για να μάθετε το παιδί σας να προσαρμόζεται εύκολα

Γιατί είναι σημαντικό το παιδί σας να γίνει ευπροσάρμοστο; Γιατί θα ξεπερνάει με ευκολία τις δύσκολες στιγμές, δεν θα αποθαρρύνεται από τις αποτυχίες και θα διαχειρίζεται την πίεση με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα σε ό, τι κάνει να είναι θετικό.

 Τα ευπροσάρμοστα παιδιά νιώθουν ότι έχουν την εκτίμηση των άλλων, θέτουν ρεαλιστικούς στόχους, είναι ικανά να λύνουν προβλήματα και να παίρνουν σωστές αποφάσεις, αντιλαμβάνονται την αδυναμία ως μια ευκαιρία για να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις και για να βελτιώσουν τις ικανότητές τους, αναγνωρίζουν τα ταλέντα τους και τα καταφέρνουν πολύ καλά στις διαπροσωπικές σχέσεις. Φυσικά εσείς είστε εκείνοι που θα καλλιεργήσετε αυτές τις δεξιότητες, εφαρμόζοντας βασικές τεχνικές για να το μάθετε να προσαρμόζεται εύκολα και να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του.  

Ακούστε το με όλη σας την καρδιά. Είναι σημαντικό να του δείχνετε όλη σας την προσοχή, να ακούτε τις σκέψεις του, τις ανησυχίες του, τα κατορθώματα που σας διηγείται και τα λόγια αγάπης που έχει να σας πει. Εστιάζοντας την προσοχή σας στα λόγια του θα το βοηθήσετε να καλλιεργήσει αυτοπεποίθηση και να νιώσει ότι έχει αξία.

Δείτε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του. Αν προσπαθείτε να καθησυχάσετε το μικρό σας επειδή είναι στενοχωρημένο μετά από μια αποτυχία λέγοντάς του πως δεν αξίζει να στενοχωριέται, υποβαθμίζετε τα συναισθήματά του κάνοντάς το να νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό του. Αντιθέτως, αν του μιλήσετε για αυτό που αισθάνεται, επισημαίνοντας, λόγου χάρη, πως βλέπετε πόσο απογοητευμένο ή θυμωμένο είναι, θα του δείξετε ότι εσείς το καταλαβαίνετε. Αφού συνειδητοποιήσει πως το καταλαβαίνετε, ρωτήστε το με ποιον τρόπο πιστεύει ότι μπορείτε να το βοηθήσετε. Υποστηρίξτε την απόφασή του και καθοδηγήστε για να βρείτε από κοινού μια λύση χωρίς να του την προσφέρετε έτοιμη.  

Αποδεχτείτε το για αυτό που είναι.Αποφύγετε να ασκείτε κριτική διαρκώς στο παιδί σας καθώς για να γίνει ευπροσάρμοστο θα πρέπει να αισθάνεται ότι έχει την αποδοχή των άλλων. Η διαρκής κριτική για μικρά ή μεγάλα λάθη θα του δημιουργήσει ερωτήματα για το αν πραγματικά αξίζει και θα του δημιουργήσει πλήγμα στην αυτοπεποίθησή του. Δείξτε του ότι το αγαπάτε για αυτό που είναι και ότι είστε περήφανοι για πράγματα που έχει κάνει (π.χ. για το πώς φέρθηκε στο φίλο του, για το πόσο σκληρά προσπάθησε να λύσει την άσκηση). Φροντίστε να το επιβραβεύετε για συγκεκριμένες πράξεις και δραστηριότητες και όχι με γενικές φράσεις (είστε πολύ καλός, πολύ έξυπνος) για να ενθαρρύνετε τις προσπάθειές του. 

Δώστε του κίνητρα να αναπτύξει τις δυνατότητές του. Για να καλλιεργήσει την προσαρμοστικότητα θα πρέπει να αποκτήσει την πεποίθηση ότι είναι ικανό να αντεπεξέλθει στις δύσκολες προκλήσεις. Και για να πετύχει το τελευταίο θα πρέπει να αναγνωρίσετε τις ικανότητές του, να καλλιεργήσετε τα ιδιαίτερα ταλέντα του και να εξελίξετε τα ενδιαφέροντά του.  

Μαθαίνοντας από τα λάθη. Για να μάθει το μικρό σας να αναλαμβάνει ρίσκα, να δοκιμάζει καινούργια πράγματα και να μην τρομάζει με τις αποτυχίες αρκεί να του δείξετε ότι η συνεχής προσπάθεια, η εξάσκηση και οι γνώσεις είναι τα κλειδιά για την επιτυχία. Και αυτό θα το κατορθώσετε διδάσκοντάς το πως τα λάθη είναι ευκαιρίες για να μάθει κάτι καινούργιο.

Μάθετε το να είναι υπεύθυνο.Για να γίνει υπεύθυνο θα πρέπει να του δοθεί η δυνατότητα να αναλάβει κάποιες ευθύνες στην καθημερινότητα, από την φροντίδα του σπιτιού μέχρι τη έμπρακτη συμμετοχή σε μια οικογενειακή δραστηριότητα.

Λαμβάνοντας τις δικές του αποφάσεις. Αντί να αποφασίζετε εσείς για το παιδί σας και να του προσφέρετε έτοιμες λύσεις, βοηθήστε το να καλλιεργήσει την δεξιότητα να βρίσκει λύσεις σε μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα στην καθημερινή ζωή. Φροντίστε να είστε δίπλα του για να το καθοδηγήσετε και να το στηρίξετε να πάρει την σωστή για εκείνο απόφαση χωρίς να το πιέζετε να υιοθετήσει τη δική σας προσέγγιση ή λύση.

Πειθαρχία χωρίς υποτίμηση. Είναι λογικό τα παιδιά να κάνουν λάθη, ακόμα και όταν προσπαθούν για το καλύτερο. Ο ρόλος του γονιού σε αυτή την περίπτωση είναι να εστιάζει στην προσπάθεια και στη διδασκαλία και όχι στην τιμωρία ή την απαξίωση. Πιο αποτελεσματικό ακόμα είναι να το βοηθάει να σκεφτεί τι έμαθε από μια συγκεκριμένη κατάσταση αλλά και το πώς θα συμπεριφερθεί στο μέλλον καλύτερα.