Συμβουλές για να το μάθετε να ελέγχει τα έντονα συναισθήματα
Τα συναισθήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ανθρώπινου ψυχισμού και η διαχείρισή τους ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει κανείς να διδαχθεί από μικρή ηλικία. Όσο και να θέλετε δεν μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να μην θυμώνει, να μην στενοχωριέται ή να μην νευριάζει. Αυτό όμως που μπορείτε να διορθώσετε είναι η άσχημη συμπεριφορά που πηγάζει από την αδυναμία του να ελέγξει και να διαχειριστεί αυτά τα συναισθήματα. Πώς; Αποδεχόμενοι τα συναισθήματά του, αποφεύγοντας την τιμωρία, βοηθώντας το να τα εκφράσει με υγιείς τρόπους και κυρίως ελέγχοντας οι ίδιοι τα δικά σας συναισθήματα.
- Δώστε εσείς το παράδειγμα υγιούς διαχείρισης των συναισθημάτων σας, αποφεύγοντας τα ξεσπάσματα, όπως λόγου χάρη την γκρίνια ή τις φωνές. Αν νιώθετε τον θυμό σας να φουντώνει, κάντε ένα διάλειμμα αποχωρώντας από το δωμάτιο για να ηρεμήσετε. Αν το παιδί σας είναι πολύ μικρό για να το αφήσετε μόνο του, εξασκηθείτε σε τεχνικές διαχείρισης θυμού (π.χ. βαθιές ανάσες ή θετικές σκέψεις), ώστε σταδιακά να μάθετε να είστε όσο πιο ήρεμοι γίνεται. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά σας μαθαίνουν από εσάς. Επομένως,ανφωνάζετε θαμάθουνναφωνάζουνκαιεκείνα. Αντιθέτως, αν μιλάτε με σεβασμό και βλέπουν ότι διαχειρίζεστε τον θυμό σας, θα μάθουν και εκείνα να ρυθμίζουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους.
- Θέστε ως προτεραιότητα μια βαθιά σχέση. Όσο ήταν μωρό σπεύδατε να το καθησυχάσετε με την αγκαλιά και τη φροντίδα σας. Τώρα που μεγάλωσε έχει πιο ανεπτυγμένη την ικανότητα να καθησυχάζει τον εαυτό του αλλά και πάλι για να το κάνει αυτό έχει ανάγκη από μια βαθιά σχέση μαζί σας. Την επόμενη φορά που θα δείτε τα μικρό σας να βγαίνει εκτός ελέγχου, προσπαθήστε να έρθετε κοντά του. Άλλωστε, αν ένα παιδί νιώσει αποδοχή και ότι συνδέεται με ισχυρούς δεσμούς με κάποιον, θα προσπαθήσει πολύ περισσότερο να συνεργαστεί.
- Αποδεχτείτε τα συναισθήματά του ακόμα και αν σας φέρνουν σε δύσκολη θέση.Όταν αντιδράτε με ενσυναίσθηση, εκείνο μαθαίνει πως δεν υπάρχουν «καλά» και «κακά» συναισθήματα και έτσι αποδέχεται την ύπαρξή τους χωρίς να τα εσωτερικεύει (με κίνδυνο να εκφραστούν με τον χειρότερο τρόπο). Αισθάνεται καλύτερα, επίσης, όταν βλέπει ότι κάποιος το καταλαβαίνει και έτσι είναι πιο πιθανό να συνεργαστεί. Δεν χρειάζεται να φωνάξει, ούτε να κλάψει για να το ακούσετε.
- Κατευθύνετε την συμπεριφορά του θετικά και αντισταθείτε στην παρόρμηση να το τιμωρήσετε.Οι κάθε λογής τιμωρίες δεν το βοηθούν να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Στην πραγματικότητα το «μάθημα» που παίρνει είναι ότι τα συναισθήματα που το οδήγησαν στην τάδε πράξη είναι «κακά» και «ανεπίτρεπτα». Το αποτέλεσμα είναι να «καταχωνιάζει» αυτά τα συναισθήματα και το συναισθηματικό φορτίο να γίνεται ακόμα πιο βαρύ. Αντί, λοιπόν, της τιμωρίας, επιλέξτε τη θετική καθοδήγηση, βοηθώντας το να επεξεργαστεί και να κατανοήσει το συναίσθημά του κάθε φορά, εξηγώντας του ότι πρέπει να το εκφράζει με αποδεκτούς τρόπους.
- Βοηθήστε το μικρό σας να αισθάνεται αρκετή ασφάλεια ώστε να βιώσει το συναίσθημά του, ακόμα και αν θέτετε περιορισμούς στις πράξεις. Ένα παράδειγμα είναι απλά να του πείτε «μπορείς να είσαι όσο νευριασμένη θέλεις, αλλά δεν θα επιτρέψω να ξαναχτυπήσεις την αδερφή σου». Το θυμωμένο σας παιδί δεν είναι ένα κακό παιδί, αλλά ένα παιδί που για κάποιο λόγο έχει πειραχτεί από κάτι. Αν το βοηθήσετε να ξεσπάσει με άλλους τρόπους (π.χ. κλαίγοντας), δείχνοντας κατανόηση και κάνοντάς το να νιώσει ασφαλές, τότε τα έντονα συναισθήματα θα μετριαστούν.