Ερευνώντας τις αντιδράσεις των νηπίων στον αποχωρισμό και συνδέοντας τις με τις κοινωνικές τους δεξιότητες
Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν τα μωρά που αναπτύσσουν δεσμούς ασφάλειας μεγαλώνουν, συνάπτουν καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση, είναι πιο ευέλικτα, εγείρουν περισσότερες αντιστάσεις ενάντια στο άγχος και τα καταφέρνουν καλύτερα σε κάθε πτυχή της ζωής, από τις σχολικές επιδόσεις μέχρι τις συναναστροφές με συνομήλικους.
Οι έρευνες ξεκίνησαν μετά την ανακάλυψη ότι τα μωρά αντιδρούν με συγκεκριμένους αναμενόμενους τρόπους σε ένα «πρότυπο» που αφορά στον σύντομο αλλά αγχώδη αποχωρισμό από τους γονείς στην ηλικία των 12 μηνών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτό το απλό πρότυπο, που αφορούσε τον αποχωρισμό και την επανασύνδεση με τους γονείς σε μια κατάσταση που είναι παράξενη για το παιδί. Έτσι χώρισαν τις αντιδράσεις σε 3 κατηγορίες.
Ασφάλεια. Τα μωράκια αυτά διαμαρτύρονται όταν φεύγουν οι γονείς τους και καθησυχάζονται εύκολα από αυτούς όταν επιστρέφουν. Η ασφάλεια παίζει μεγάλο ρόλο στη σχέση με τους γονείς τους και τείνουν να έχουν καλύτερη σχέση με τον γονιό εκείνο που τους προσφέρει περισσότερο το αίσθημα αυτό. Καθώς αναπτύσσονται προσαρμόζονται σχεδόν σε όλα τα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των διαπροσωπικών σχέσεων και των χώρων εκπαίδευσης.
Αντίσταση και αμφιθυμία. Τα μωρά διαμαρτύρονται όταν αποχωρίζονται τους γονείς τους αλλά αντιστέκονται στις προσπάθειές τους να τα καθησυχάσουν όταν επιστρέφουν. Νιώθουν ότι οι γονείς τους δεν είναι πάντα αξιόπιστοι στο να καλύπτουν τις ανάγκες τους για αυτό και τους φαίνεται δύσκολο να ηρεμήσουν. Καθώς μεγαλώνουν, αναζητούν την ασφάλεια στις σχέσεις τους, αλλά εξαιτίας του θυμού τους και της συναισθηματικής τους εξάρτησης τείνουν να δημιουργούν σχέσεις που δεν τους ικανοποιούν. Καθώς εστιάζουν στην αναζήτηση της αγάπης δεν καταφέρνουν να δρασκελίσουν άλλα αναπτυξιακά σκαλοπάτια, όπως το να μάθουν ή να πειραματιστούν με την ανεξαρτησία. Αυτά τα παιδιά συνήθως συνδέονται συναισθηματικά σε υπερβολικό βαθμό με συνομήλικα παιδιά σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για δέσιμο που παραμένει ανεκπλήρωτη.
Αποφυγή. Τα μωράκια αυτά πιθανόν να μην διαμαρτύρονται όταν οι γονείς φεύγουν από κοντά τους και δεν αναζητούν ανακούφιση όταν αυτοί επιστρέφουν. Δεν εκφράζουν την ανάγκη για ηρεμία και ανακούφιση που είναι κοινή για τα νήπια σε αυτή την ηλικία γιατί θεωρούν ότι αυτή η ανάγκη δεν μπορεί να ικανοποιηθεί μέσα από τις σχέσεις. Ωστόσο αυτά τα νήπια στην πραγματικότητα έχουν μεγάλο άγχος για τον αποχωρισμό, το οποίο όμως κρύβουν γιατί έχουν μάθει να προσαρμόζονται καλύτερα όταν αποκρύπτουν τα συναισθήματά τους.
Ενώ φαίνονται πιο ανεξάρτητα στην ερευνητική φάση, δεν είναι το ίδιο ανεξάρτητα στο σχολείο ή στο σπίτι και συνήθως χαρακτηρίζονται ως περισσότερο απαιτητικά από άλλα νήπια της ηλικίας τους. Καθώς μεγαλώνουν βιώνουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες τρομακτικές ή κουραστικές και τις καταπιέζουν. Αν δεν έχουν την ευκαιρία να ακολουθήσουν κάποια θεραπεία ή μια μεταμορφωτική σχέση αγάπης, πιθανόν να μην αναπτύξουν σε ικανοποιητικό βαθμό την ικανότητα να νιώθουν οικειότητα. Μπορεί να είναι πετυχημένα στο σχολείο ή στα αθλήματα, αλλά το γεγονός ότι δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τις κοινωνικές δεξιότητες, θέτει εμπόδια στην ευτυχία τους ή στην επαγγελματική τους επιτυχία.
Το δικό σας παιδάκι σε ποια κατηγορία ανήκει;