Με ποιους θετικούς τρόπους θα πειθαρχήσετε το μικρό σας για να αποφύγετε την τακτική του time out;
Έχετε αναρωτηθεί πόσοι άλλοι τρόποι εκτός από την πρακτική του time out φέρνουν αποτελέσματα όταν θέλετε να «πειθαρχήσετε» το μικρό σας; Ίσως θεωρείτε πως το να το στέλνετε στο δωμάτιό του ή σε μια καρέκλα για να αναλογιστεί τις πράξεις του είναι η καλύτερη λύση στο πρόβλημα, αλλά πόσο πιθανό είναι ένα νήπιο ή ένα παιδί προσχολικής ηλικίας να χρησιμοποιήσει τη λογική και να καταλάβει τι συμβαίνει αφού τις περισσότερες φορές οι αντιδράσεις του απορρέουν από τη δυσκολία του να εκφράσει και να διαχειριστεί τα έντονα συναισθήματα με αποδεκτό τρόπο; Όταν ξεσπάει ή παρεκτρέπεται, συνήθως νιώθει απογοητευμένο ή μόνο του και το time out απλά έρχεται να ενισχύει αυτή την πεποίθηση, δίνοντάς του τον χαρακτήρα της τιμωρίας.
Εκείνο που χρειάζεται αυτές τις στιγμές είναι η παρουσία σας, η αγάπη σας αλλά και μια καθοδήγηση για το τι είναι αυτό που αισθάνεται. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα βάζετε όρια. Τα όρια όμως, όπως και οι συνέπειες που θα ακολουθήσουν αν τα ξεπεράσει, πρέπει να τεθούν τις στιγμές που αυτό θα είναι ήρεμο ώστε να έχετε την ευκαιρία να συζητήσετε διεξοδικά για τον θυμό, την απογοήτευση, τη λύπη αλλά και για το πώς μπορεί να τα εκφράζει. Κάνοντας αυτό το βήμα, μπορείτε να δοκιμάσετε 10 εναλλακτικές λύσεις αντί για το time out, για να είναι το μικρό σας πιο συνεργάσιμο.
Προσφέρετε μια αγκαλιά. Όταν το μικρό σας ξεπερνάει τα όρια, όταν συμπεριφέρεται άσχημα ή ξεσπάει, πριν επιχειρήσετε να διορθώσετε τη συμπεριφορά του, καλό είναι να επανασυνδεθείτε μαζί του. Και ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να το αγκαλιάσετε σφιχτά για να του δείξετε πως είστε εδώ για εκείνο αλλά και πως θα το βοηθήσετε να διαχειριστεί όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα που ξεχειλίζουν.
Βοηθήστε το να περιγράψει τα συναισθήματά του. Όταν αντιδρά με τρόπο που δεν θα έπρεπε κυρίως γιατί στην ουσία δεν γνωρίζει τον σωστό τρόπο να εκφράσει αυτό που αισθάνεται, προσφέρετε τη βοήθειά σας για να αναγνωρίσει και να δώσει όνομα στα συναισθήματά του. Πείτε του για παράδειγμα «καταλαβαίνω πως είσαι θυμωμένο, στενοχωρημένο, κουρασμένο κ.λπ.».
Περάστε χρόνο μαζί.Αντί να το «εξορίσετε» στο δωμάτιό του ή σε μια γωνία για να αναλογιστεί τη συμπεριφορά του, προτείνετε να καθίσετε οι δυο σας μαζί για λίγο. Στόχος είναι να ηρεμήσει νιώθοντας ασφάλεια τη στιγμή που σας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσετε για τα συναισθήματά του και να επισημάνετε οποιαδήποτε ανάρμοστη συμπεριφορά αφού αυτή τη στιγμή είναι πιο πιθανό να σας ακούσει.
Εστιάστε στα θετικά χαρακτηριστικά του.Παρόλο που το εύκολο είναι να απαριθμήσετε τα αρνητικά του χαρακτηριστικά (αυτό συνήθως συμβαίνει τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους άλλους ανθρώπους), προσπαθήστε να εστιάζετε στα θετικά χαρακτηριστικά του παιδιού σας, αλλά και όσα σας κάνουν περήφανους. Το σημαντικό είναι να τα αναγνωρίζετε και να του τα λέτε. Αυτή η θετική αντιμετώπιση θα αφήσει μικρά περιθώρια απαράδεκτης συμπεριφοράς από το μικρό σας.
Μείνετε κοντά του και ακούστε το. Τη στιγμή του ξεσπάσματος ή της άσχημης συμπεριφοράς είναι απίθανο το μικρό σας να ακούσει οποιαδήποτε νουθεσία ή λογική εξήγηση. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι η φυσική σας παρουσία, η αγκαλιά και το χάδι σας για να νιώσει ότι είστε κοντά του, ότι το εμπιστεύεστε και ότι τελικά έχει τη δύναμη να διαχειριστεί τα συναισθήματά του ό,τι και να γίνει.
Επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του με άλλο τρόπο. Δώστε του τη δυνατότητα να εκφράσει τον θυμό ή τη λύπη με διαφορετικό τρόπο, όπως για παράδειγμα να χτυπήσει το μαξιλάρι αντί να χτυπάει εσάς όταν είναι θυμωμένο ή να παίρνει βαθιές ανάσες, δίνοντάς του να καταλάβει πως το να νιώθει αυτά τα συναισθήματα δεν είναι κακό. Κακό είναι να εκφράζει με λάθος τρόπους. Φροντίστε δε κάθε φορά να δίνετε όνομα σε όσα αισθάνεται για να το βοηθήσετε να τα ξεδιαλύνει.
Φέρτε το σε επαφή με τα θετικά συναισθήματα. Σημασία έχει να κατανοήσει εκτός από τα αρνητικά και τα θετικά του συναισθήματα. Κάθε φορά λοιπόν που κάνει κάποια καλή πράξη ή που συμπεριφέρεται άψογα αντί να το επιβραβεύεται (π.χ. με ένα αυτοκόλλητο) συζητήστε πώς αισθάνθηκε. Όταν κατανοεί και συντονίζεται με τα θετικά του συναισθήματα που προκύπτουν από θετικές πράξεις είναι λιγότερο πιθανό να αντιδρά αρνητικά.
Δώστε φωνή σε μια αγαπημένη του κούκλα. Ίσως είναι βοηθητικό να παριστάνετε πως του μιλάει η αγαπημένη του κούκλα αντί να υψώσετε το δάχτυλο και να του πείτε τι δεν πρέπει να κάνει. Δανείστε τη φωνή σας – και με παιχνιδιάρικο τόνο – στο αρκουδάκι του και εξηγήστε του πώς θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά ή τι δεν επιτρέπεται να κάνει.
Στρέψτε το προς μια άλλη δραστηριότητα.Αν η ανάγκη του να δραστηριοποιηθεί το οδηγεί σε επικίνδυνες ή ανάρμοστες πράξεις (π.χ. σκαρφάλωμα στη βιβλιοθήκη σας) φροντίστε να διοχετεύετε την ενέργειά του σε άλλες πιο ασφαλείς δραστηριότητες όπως για παράδειγμα να δημιουργήσετε έναν πύργο από μαξιλάρια όπου μπορεί να σκαρφαλώσει και να χοροπηδήσει ή να πηγαίνετε πιο συχνά στην παιδική χαρά και το πάρκο για να τρέχει και να παίζει.
Αναρωτηθείτε αν το time out είναι πραγματικά απαραίτητο.Είναι αναμενόμενο να θυμώνετε ή να εκνευρίζεστε αν το μικρό σας ξεπερνάει τα όρια. Ωστόσο πριν προχωρήσετε στο time out, πάρτε απόσταση από το συμβάν και αναρωτηθείτε αν πράγματι αυτή η στρατηγική πειθαρχίας αντιστοιχεί στη συμπεριφορά του. Μήπως αντιδρά με αυτόν τον τρόπο επειδή απλά θέλει να ασχοληθείτε μαζί του ή επειδή είναι κουρασμένο και πεινάει; Όταν καταφέρετε να αποκωδικοποιήσετε τις αντιδράσεις του και να καταλάβετε γιατί συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, θα είναι και πιο εύκολο να έχετε θετικά αποτέλεσματα.