8 πράγματα που κανείς δεν θα σας πει για τη μητρότητα!

Ευτυχώς τα έμαθα πριν γίνω μανούλα!

8 πράγματα που η κάθε γυναίκα ανακαλύπτει αφού πρώτα γίνει μάnoύλα!

Τα μωρά είναι τρισχαριτωμένα! Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από μια μεγάλη αγκαλιά στο παιδί σας ή την περηφάνια που νιώθετε όταν κάνει τα πρώτα του βήματα! Αυτή όμως είναι μόνο η μια πλευρά των πραγμάτων. Και αυτό σημαίνει ότι πέρα από τη χαρά για την απόκτηση παιδιού κάθε νέα μητέρα οφείλει να είναι προσγειωμένη και πραγματίστρια για να μη βρεθεί εξ απροόπτου από τις δυσκολίες που έχει το μεγάλωμα. Κάθε νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, και είναι παρηγορητικό κάθε μητέρα να γνωρίζει ότι δεν είναι η μόνη που το παραδέχεται. Παρακάτω θα βρείτε μερικά πράγματα που κανένας δεν θα σας πει για τη μητρότητα εκτός-ενδεχομένως- από... τις ίδιες τις μαμάδες!

1. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές γνώσης

Όσο κι αν μερικές κυρίες πριν γίνουν μαμάδες νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και είναι ειδικές στο άλλαγμα της πάνας όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσουν το δικό τους παιδί θα διαπιστώσουν ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές γνώσης ούτε ειδικά σεμινάρια για την καλύτερη μαμά! Το αποτέλεσμα: οι μαμάδες δεν έχουν ποτέ το πάνω χέρι! Κι αν νομίζατε ότι με το δεύτερο παιδί τα πράγματα είναι πιο εύκολα τότε πάλι απατάστε! Μπορεί να έχετε κάνει εξάσκηση στο πρώτο και να ξέρετε καλά π.χ. την τεχνική του... ρεψίματος, αυτό όμως που δεν μας εξήγησε ποτέ κανείς είναι πώς γίνεται και το δεύτερο παιδί είναι τόσο διαφορετικό από το πρώτο που μοιάζει σαν να γίνεστε μαμά για πρώτη φορά.

Συμπέρασμα: τα παιδιά είναι η τέλεια πνευματική εξάσκηση! Κάθε μαμά γίνεται ειδική σε νανουρίσματα, τραγουδάκια, βιβλία αλλά και στην ανθρώπινη συμπεριφορά ενώ εξασκείται στο να μαγειρεύει εξαιρετικά γρήγορα για να τα προλάβει όλα!

2. Ο φαύλος κύκλος

Τη στιγμή που λύνετε ένα πρόβλημα παρουσιάζεται κάποιο άλλο. Αυτό λέγετε φαύλος κύκλος και είναι κάτι συνηθισμένο όταν μεγαλώνετε παιδιά. Το καθημερινό τάισμα, το άλλαγμα, ο ύπνος μοιάζουν χωρίς τέλος. Ειδικά για μαμάδες καριέρας που ασχολούνται με σχεδιασμό και projects με χρονοδιαγράμματα θα διαπιστώσουν ότι η κυκλικότητα που παρουσιάζει η φροντίδα ενός παιδιού μπορεί να γίνει καταπιεστική ή και βαρετή επειδή δε φαίνεται να οδηγεί πουθενά. Αν μάλιστα έχετε περισσότερα από ένα παιδιά οι κύκλοι αυτοί συναντιούνται. Η Μαρία μας λέει: «Δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές ξέχασα να ταΐσω το μωρό μου το πρωί επειδή η 6χρονη κόρη μου άργησε για το σχολείο!»

Συμπέρασμα: Μόλις πείτε ότι καταθέτετε τα όπλα γιατί δεν μπορείτε να ελέγξετε την κατάσταση τότε είναι που έχετε τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων! Κι αυτό γιατί διαπιστώνετε ότι πρέπει να ακολουθήσετε τη ροή των πραγμάτων. Τα παιδιά είναι σαν τα αντιστρόφως ανάλογα κλάσματα. Όσο πιο πολύ τα προγραμματίζετε τόσο πιο πολύ βγαίνουν εκτός προγράμματος! Γιαυτό πάρτε απόφαση και παραδοθείτε! Θα ηρεμήσετε και όλα θα γίνουν πιο εύκολα

3. Μερικές φορές νιώθετε αβοήθητη

Καλωσήρθατε στον κόσμο των μαμάδων! Είστε έτοιμη να κάνετε οτιδήποτε στον κόσμο για να νιώθει το παιδί σας ασφαλές κι ευτυχισμένο. Αλλά είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι υπάρχουν συνθήκες που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Για παράδειγμα αν παρενοχλείτε το παιδί σας από μεγαλύτερα στο σχολείο ή αν δεν το δέχονται σε μια παρέα αναρωτιέστε τι κάνετε λάθος ή τι παραπάνω πρέπει να κάνετε για να το βοηθήσετε.

Συμπέρασμα : Επειδή είναι το παιδί σας θα εκπλαγείτε από το πώς θα καταφέρετε να βρείτε μια λύση ή έστω μια φίλη που έχει περάσει τα ίδια. Η Έλενα όταν κατάλαβε ότι παρενοχλούν το παιδί της στο σχολείο μίλησε με τους δασκάλους. Αμέσως μόλις το έθεσαν υπό την προστασία τους και το παρακολουθούσαν το πρόβλημα σταδιακά λύθηκε ενώ η ίδια κατάλαβε ότι μάλλον πρέπει να τους επισημαίνει πιο συχνά τέτοια προβλήματα για να τα λύνουν.

4. Το κεφάλαιο «ενοχές»

Κάποια στιγμή θα πείτε κάτι λάθος ή θα κάνετε τη λάθος κίνηση. Αυτό είναι νόμος της ζωής. Όμως σε ένα παιδί μια λάθος επίπληξη ή μια λάθος πράξη φαντάζει πολύ σκληρότερη απ’ ότι σε έναν ενήλικα. Επιπλέον είστε επιφορτισμένη να παίρνετε πολλές αποφάσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου των οποίων τις συνέπειες δεν μπορείτε να καταλάβετε άμεσα.

Για παράδειγμα: το 5χρονο παιδί σας επιμένει να δει τηλεόραση πέρα από την ώρα του ύπνου επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός του (10 χρονών) το κάνει. Εσείς, που έχετε περάσει μια ολόκληρη μέρα στο τρέξιμο και περιμένετε την ώρα που θα κοιμηθούν για να ξεκουραστείτε, σε μια κρίση θυμού όχι μόνο το απαγορεύετε αλλά λέτε ότι θα πετάξετε και την τηλεόραση! Το παιδί σας ξαφνικά γίνεται δέκτης μιας επίθεσης που δεν την καταλαβαίνει και όπως είναι φυσικό κατεβάζει τα μούτρα και κλαίει. Αμέσως σας πνίγουν οι ενοχές και μετανιώνετε που το είπατε, όμως είναι αργά. Το παιδί πάει πικραμένο για ύπνο και σεις έχετε κοκαλώσει στη θέση σας!

Συμπέρασμα : Ηρεμήστε! Είναι σίγουρο ότι το παιδί δεν θα σας κρατήσει κακία και την άλλη μέρα δεν θα θυμάται τίποτα όμως εσείς έχετε περάσει μια μαύρη νύχτα σκεπτόμενη πόσο αναίτια ξεσπάσατε πάνω του. Το μάθημα που πήρατε; Κάθε φορά που νομίζετε ότι χάνετε την ψυχραιμία σας και ετοιμάζεστε να κατσαδιάσετε το μικρό σας, μετρήστε μέχρι το δέκα πριν μιλήσετε! Αν πάλι δεν καταφέρατε να αποφύγετε το ξέσπασμα, ζητήστε του συγγνώμη και κλείστε την υπόθεση εκεί. Ένα λεκτικό κατσάδιασμα δεν θα καταστρέψει τον ψυχισμό του. Άλλωστε τα παιδιά ξεχνούν τόσο εύκολα και συνεχίζουν. Μη σας γίνει όμως συνήθεια!

5. Τέλος στον ιδιωτικό σας χώρο

« Ήμουν στο μπάνιο με τα εσώρουχά και ετοιμαζόμουν για τη δουλειά. Χωρίς να το καταλάβω μπήκε μέσα η 6χρονη κόρη μου και όταν είδε το στρινγκ εσώρουχο που φορούσα μου είπε: «Μαμά νομίζω ότι έκατσες σε τσίχλα!»», διηγείται η Μυρτώ. Όπως καταλάβατε όταν γίνεσαι μητέρα δεν μπορείς ούτε να αλλάξεις σερβιέτα χωρίς παρεμβάσεις από τα παιδιά που έχουν πρόσβαση παντού και πάντα.

Συμπέρασμα: Τα παιδιά σας μπορούν να μάθουν να σέβονται τον ιδιωτικό σας χώρο και χρόνο μόνο αν θέσετε από νωρίς τα όρια. Πρέπει και σεις η ίδια να μάθετε να κλειδώνετε την τουαλέτα ή να τους επισημαίνετε ότι δεν μπορούν να μπαίνουν σε κάθε δωμάτιο χωρίς να ρωτήσουν ή να χτυπήσουν την πόρτα. Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα και για σας που πρέπει να καταλάβετε ότι το να είστε συνεχώς εκτεθειμένη στα παιδιά σας δεν είναι αυτό που χρειάζονται.

6. Το... «μωρό» σας τελικά θα σας «πληγώσει»

Ας υποθέσουμε ότι ξυπνάτε το πρωί και επειδή είστε σε καλή διάθεση ανακοινώνετε στα βλαστάρια σας ότι το βράδυ θα φάνε σπιτικό ποπ κορν και όχι μπρόκολο και καρότα όπως ήταν στο πρόγραμμα. Ξαφνικά γίνεστε είδωλο, σας λατρεύουν όπως ο Σάκης. Μέσα σε πέντε λεπτά το είδωλό σας έχει καταρριφθεί, καθώς η κόρη σας σάς προσβάλλει λέγοντάς σας «άχρηστη» που δεν της σιδερώσατε την καλή της μπλούζα για να βάλει στο σχολείο και ο γιος σας σάς κατηγορεί που πλύνατε τα πενταβρώμικα παπούτσια του («Έτσι είναι η μόδα!»). Και σεις αναρωτιέστε «μήπως δεν με άκουσαν;». Η «αρειανή» όπως νομίζετε συμπεριφορά των παιδιών δεν είναι καθόλου εξωγήινη. Τα παιδιά έχουν τρομερές μεταπτώσεις που εσείς δεν μπορείτε φυσικά να προβλέψετε!

Συμπέρασμα: Όσο πιο πολλές προσβολές ακούτε τόσο πιο ανθεκτική γίνεστε! Σπάνια τα παιδιά εννοούν αυτό που λένε και ακόμα πιο σπάνια το λένε από πραγματική κακία (τουλάχιστον όσο είναι μικρά!). Εσείς δεν πρέπει να παίρνετε τίποτα κατάκαρδα! Πρέπει να καταλάβετε ότι τα παιδιά έχουν τελείως διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο αλλά και τελείως διαφορετικές προτεραιότητες. Αν λοιπόν ο δίχρονος γιος σας γυρίσει και σας πει «χοντρή» γιατί φάγατε την τελευταία φέτα του κέικ χωρίς να τον ρωτήσετε αυτό δε σημαίνει ότι είστε κιόλας! Αν δεν το έχετε ήδη διαπιστώσει, τα παιδιά και ειδικά τα δίχρονα, έχουν μια παροιμιώδη αντίσταση απέναντι σε κάθε γεγονός που τους αλλάζει τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα. Αν για παράδειγμα πιστεύουν ότι τα πιάτα έχουν πόδια και αυτιά και σεις προσπαθήσετε μάταια να τους εξηγήσετε πως αυτό δεν συμβαίνει, μην εκπλαγείτε αν... τα ακούσετε γιατί τους αλλάξατε μια ισχυρή τους πεποίθηση!

7. Θα πιέσετε τον εαυτό σας να κάνει υποχωρήσεις

Αν είστε μανιακή με το χρόνο και τον έλεγχο των πραγμάτων τότε σας συνιστούμε να αλλάξετε χαρακτήρα! Μη βλέπετε την ανατροφή των παιδιών σαν ένα παζλ που πρέπει οπωσδήποτε να τελειώσετε σε συγκεκριμένο χρόνο. Πολύ περισσότερο μη βάζετε συνεχώς υπενθύμιση για το τι πρέπει να κάνει το παιδί σας ή τι πρέπει να πείτε ή να θυμηθείτε να κάνετε.

Συμπέρασμα: Όσο πιο πολύ υποχωρείτε τόσο πιο ικανοποιημένη θα νιώθετε. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να κάνουν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο και φυσικά στο δικό τους χρόνο γιατί το να καταφέρουν κάτι όπως το θέλουν έχει μεγάλη σημασία για την πνευματική και συναισθηματική τους υγεία. Αν για παράδειγμα μισή ώρα πριν να φύγετε για τον παιδικό σταθμό το παιδί σας αποφασίσει να μάθει να δένει τα κορδόνια του ενώ τα δικά σας νεύρα είναι ήδη... κορδόνια, απλώς υποχωρήστε! Αν το πάρετε απόφαση ότι σήμερα δεν θα πάτε στην ώρα σας στο σταθμό και το αφήσετε να συγκεντρωθεί σε αυτό που κάνει τότε μπορεί και να κερδίσετε το παιχνίδι! Σε λίγη ώρα θα καταφέρει αυτό που θέλει και όλα θα γυρίσουν στην κανονική τους ροή. Η περηφάνια του παιδιού σας είναι σίγουρα πιο σημαντική από μια πεντάλεπτη αργοπορία στο νηπιαγωγείο!

8. Δεν θα ξέρετε αν έχετε κάνει καλή «δουλειά» παρά μόνο μετά από 20 ή και 30 χρόνια

Κάθε απόφαση που παίρνετε για το παιδί σας από το τι πάνα του βάζετε μέχρι τα μπαλέτα και τα γαλλικά μπορεί να φαντάζει τεράστιας σημασίας για εσάς και να πιστεύετε ότι παρέχετε το καλύτερο στο παιδί σας. Δυστυχώς τα αποτελέσματα των επιλογών σας κυρίως σε ότι αφορά τη διαπαιδαγώγηση και την εκπαίδευση δεν θα φανούν παρά μόνο σε ένα ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο, μαγικό μυστήριο του να είναι κανείς γονιός. Αγάπη, υλικά αγαθά, προσδοκίες, ενοχές γίνονται ένα κουβάρι που ο γονιός προσφέρει στο παιδί του έχοντας συνήθως ως γνώμονα το καλό του. Το μέλλον θα δείξει!

Ακολουθουν δύο "Θεωρίες της Ράνιας" από την σειρά S1NGLES! Δείτε τις με χιούμορ, αυτός ήταν, άλλωστε, και ο προορισμός τους!