Είδαμε και σας μεταφέρουμε εντυπώσεις από την πολυαναμενόμενη παιδική παράσταση «Οι 3 σωματοφύλακες»
Η Κυριακή μου ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο. Ο φθινοπωρινός καιρός είχε παραχωρήσει την θέση του στις καυτές καλοκαιρινές ακτίνες και εγώ, κρατώντας έναν καφέ στο χέρι από την αγαπημένη μου φοιτητική καφετέρια, ανηφόριζα προς το θέατρο Ακροπολ. Είχα πρόσκληση για να παρακολουθήσω την παράσταση «Οι 3 σωματοφύλακες» και είχα βάλει τον πήχη πολύ ψηλά, μιας και είναι ένα από τα αγαπημένα μου κλασσικά μυθιστορήματα.
Μπήκα στην αίθουσα στις 11:15 και βάλθηκα να παρακολουθώ μαμάδες, μπαμπάδες και γιαγιάδες να συρρέουν κρατώντας στο χέρι πιτσιρίκια με πολύχρωμα ρούχα. Ο κόσμος έμπαινε, έμπαινε, έμπαινε… και η ώρα περνούσε. Πήγε και μισή, παρά είκοσι, παρά τέταρτο και εγώ έκανα νοερές σημειώσεις να επιστήσω την προσοχή στους αγαπημένους μου αναγνώστες για το πόσο σημαντικό είναι να φτάνουμε στο θέατρο τουλάχιστον μισή ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
Παρόλ' αυτά, ο χρόνος αναμονής μου έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθήσω προσεκτικά τον χώρο. Το θέατρο ευρύχωρο, τα καθίσματα άνετα, η σκηνή αρκετά ψηλά για να μπορούν ακόμα και οι πιο μικρόσωμοι θεατές να παρακολουθήσουν τα τεκταινόμενα. Οι ταξιθέτριες υπομονετικές και ευγενικές δεν σταμάτησαν να δίνουν κατευθυντήριες οδηγίες και αφράτα μαξιλάρια για όποιο παιδάκι ήθελε να κάθεται λίγο πιο ψηλά.
Τα καμπανάκια χτύπησαν, τα φώτα έσβησαν, η μουσική ξεκίνησε και ένας λαμπερός πολυτελής πολυέλαιος άπλωσε ένα ατμοσφαιρικό χρώμα στην αίθουσα. Βολεύτηκα στο κάθισμα και αφέθηκα στην μαγεία της παράστασης. Πολυτελή κουστούμια, γρήγορη εναλλαγή σκηνικών, υψηλής ευκρίνειας βιντεο-προβολές και αξιοσημείωτες ερμηνείες έντυσαν την λίγο πολύ γνωστή υπόθεση του Ντ’ Αρτανιάν, ο οποίος ξεκινά από ένα μικρό χωριό της Γαλλίας για να πάει στο Παρίσι και να γίνει σωματοφύλακας του βασιλιά.
Η παράσταση κράτησε το ενδιαφέρον μου αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ μικρά χαμόγελα ξέφευγαν από τα χείλη μου κάθε φορά που τα παιδιά γύρω μου έβγαζαν επιφωνήματα ενθουσιασμού για τις πολύ επιδέξιες ξιφομαχίες. Τα μηνύματα για την αξία της αγάπης, της φιλίας, του σεβασμού και της γεναιότητας ακούγονταν έμμεσα αλλά δυνατά. Φεύγοντας, μάλιστα, έπιασα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδά ένα από τα τραγούδια της παράστασης με επίκεντρο το διαχρονικό μήνυμα του Αλέξανδρου Δουμά «Ένας για όλους και όλοι για ένα».
Εάν δεν έχετε βάλει τους «3 σωματοφύλακες» στην φετινή θεατρική σας ατζέντα, μην ξεχάσετε να την προσθέσετε!
Διαβάστε λεπτομέρειες για την παράσταση εδώ.