3 κανόνες που πρέπει οπωσδήποτε να διδαχθεί για τον έξω κόσμο.
Μέσα στο σπίτι έχετε προσπαθήσει να δημιουργήσετε έναν κόσμο ιδανικά ασφαλή. Προστατευτικά στις πόρτες για να μην κλείνουν, μεγάλα Χ από μονωτική ταινία στα τζάμια για να μην κουτουλάει, πόρτες στις σκάλες για να μην πέσει κ.ο.κ. Τι γίνεται, όμως, όταν φεύγετε μακριά από τις συνθήκες εργαστηρίου και βγαίνετε στον έξω κόσμο; Ακολουθούν 3 κανόνες που πρέπει οπωσδήποτε να διδάξετε στο μικρό σας.
1. Κυκλοφορία. Το μαχαίρι μπορεί να κόβει αλλά βρίσκεται πάντα ή στο συρτάρι ή στο πλυντήριο πιάτων. Το ψαλίδι μπορεί να τραυματίζει αλλά είναι ασφαλείας και το μικρούλι σας δεν μπορεί να το ανοίξει. Τι γίνεται, όμως, με την κίνηση στους δρόμους, τα αυτοκίνητα που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τα μηχανάκια που κόβουν δρόμο από το πεζοδρόμιο;
Το μικρούλι σας θα πρέπει να μάθει πολύ καλά τα πάντα για τους κινδύνους που καιροφυλακτούν στον δρόμο. Θα πρέπει να εκπαιδευτεί να προβλέπει το απρόβλεπτο και να μην έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν πως «θα το δει» ή «θα το προσέξει». Άλλωστε στην Ελλάδα οι οδηγοί βλέπουν κυρίως την οθόνη του κινητού τους και προσέχουν μόνο να πετύχουν να ρίξουν την στάχτη μέσα στο τασάκι του αυτοκινήτου τους. Σκληρό, αλλά όντως ισχύει.
Ξεκινήστε ήδη απ’ όταν βρίσκεται στο καρότσι. Μιλήστε του για το πράσινο και το κόκκινο ανθρωπάκι και ζητάτε του να σας λέει πότε είναι πράσινο για να περάσετε. Μεγαλώνοντας, κρατάτε το πάντα από το χέρι και επαναλαμβάνετε τους κανόνες για ασφαλή κυκλοφορία. Φροντίστε να του γίνουν δεύτερη φύση και έτσι θα έχετε μια έγνοια λιγότερη όταν μεγαλώσει και αρχίσει να βγαίνει μόνο του έξω.
Δείτε περισσότερα σχετικά στο άρθρο «Οδική ασφάλεια»!
2. Ξένοι. Δυστυχώς δεν ζούμε όλοι την ξέγνοιαστη ζωή του χωριού, όπου όλοι είναι περίπου συγγενείς και όλοι γνωρίζονται. Κι επειδή ούτε διαβιούμε στον κήπο της Εδεμ, οφείλετε να ενθαρρύνετε το μικρούλι σας να είναι προσεκτικό με τους ξένους. Φυσικά, δεν λέμε να μην είναι εξωστρεφές, φιλικό και κοινωνικό, άλλωστε πολλές φορές έχουμε εξυμνήσει τα πλεονεκτήματα αυτής της συμπεριφοράς. Αυτό που προτείνουμε είναι για αρχή να μάθετε στο βλαστάρι σας να σας κοιτάει προτού 
αρχίσει να μιλά σε κάποιον. Με τον καιρό θα μάθει να διακρίνει ποια στοιχεία είναι αυτά που κινούν τις υποψίες σας και καθιστούν κάποιον άλλο «επικίνδυνο». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι αναγκαίο να τονίσετε στο μικρούλι σας πως δεν πρέπει να απομακρύνετε πάνω από 4 μέτρα ή να βγαίνει από το οπτικό σας πεδίο, αλλά και πως ποτέ δεν πρέπει να ακολουθεί έναν άγνωστο.
3. Τρόφιμα και φάρμακα. Όπως και παραπάνω, έτσι και σε αυτές τις δύο κατηγορίες πρέπει να αποτρέψετε το μικρό σας απ’ το να δέχεται φαγητά ή ροφήματα από μεγάλους που δεν τους ξέρει καλά. Μπορείτε να θέσετε ως γενικό κανόνα πως μπορεί να παίρνει τα παραπάνω μόνο από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον (μαμά, μπαμπάς, γιαγιά, παππούς κτλ.) ή από άτομα που έχουν την εμπιστοσύνη σας και έχουν αναλάβει να το προσέχουν (νταντά, κάποια φίλη ή μια γειτόνισσα). Τέλος, είναι σημαντικό να του πείτε πως τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες και ο μόνος αρμόδιος για να του τα δώσει είστε εσείς ή ο γιατρός του.