Πως θα "ξεκολλήσει" το παιδί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
*Με την συνεργασία του ψυχολόγου-οικογενειακού συμβούλου, Γιάννη Ξηντάρα.
Social media: μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, το Instagram, το Snapchat και το Youtube.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας μοντέρνος τρόπος για να έρθουμε σε επαφή με άλλους, να μιλήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, να κλείσουμε ραντεβού, να μεταδώσουμε πληροφορίες, ακόμα και να παίξουμε. Πριν τον αφορίσουμε ας δούμε τα θετικά και τις ευκολίες που προσφέρει.
Θετικά & Ευκολίες
Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας:
1. είναι εύκολος.
2. μας προφυλάσσει από την έκθεση του πραγματικού εαυτού μας.
3. Είναι ιδιαίτερα διαδραστικός, αφού φέρει πολλές εφαρμογές, συνδυάζει εικόνα, ομιλία, φωτογραφία, βίντεο, παιχνίδια κλπ…
Επίσης πριν ξεκινήσει ο προβληματισμός μας για τους έφηβους, οφείλουμε να απευθυνθούμε στους ενήλικους εαυτούς μας και να αναρωτηθούμε «εμείς γιατί κολλάμε με τα social media;». Ίσως αυτό και μόνο αρκεί για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αλλάξουν συμπεριφορά. Εάν, με άλλα λόγια, κατανοήσουμε την αιτία του δικού μας εθισμού, θα βρούμε τον τρόπο να απεξαρτηθούμε και στην συνέχεια θα παρασύρουμε και το παιδί.
«Τα παιδιά «κολλάνε» με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γιατί δεν έχουμε κάτι καλύτερο να τους προσφέρουμε, ως κοινωνία, ως σχολείο, ως οικογένεια» αναφέρει ο ψυχολόγος-οικογενειακός σύμβουλος, Γιάννης Ξηντάρας.
«Οι πάντες τρέχουν για τις δουλειές τους, για τις υποχρεώσεις τους και δεν μένει ουσιαστικός χρόνος για να ασχοληθούμε με τα παιδιά (π.χ. την ώρα που γράφω το κείμενο ο μικρός μου γιος, που είναι άρρωστος και δεν πήγε σήμερα στο σχολείο, παίζει ένα παιχνίδι στον υπολογιστή!! Θα μπορούσα να επιλέξω να μην γράψω αυτό το κείμενο και να παίξω μαζί του… Όμως η παρόρμησή μου να «κάνω την δουλειά μου» οδηγεί εμένα στο γραφείο και τον γιο μου στον υπολογιστή).
Όταν ασχοληθούμε με τα παιδιά, όταν τους προτείνουμε μια βόλτα, μια εκδρομή, μια ασχολία και όταν αυτό γίνεται συστηματικά στο πλαίσιο μιας καλά δομημένης σχέσης και όχι αποσπασματικά, τότε τα παιδιά συνήθως ανταποκρίνονται και δεν αποκτούν εξαρτήσεις. Μαθαίνουν μέσα από τις επιλογές που έχουν και επενδύουν τα ενδιαφέροντά τους σε περισσότερα από ένα πράγματα.
Κατά συνέπεια, στο ερώτημα τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε, η απάντηση είναι φαινομενικά απλή: να επενδυθούμε πρώτα (και όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά) εμείς σε αυτά, στην σχέση μας μαζί τους, να συνδεθούμε μαζί τους , πριν συνδεθούν με τον υπολογιστή».
Υ.Γ. Ακόμα και αν επενδύσουμε χρόνο και προσπάθεια στα παραπάνω και πάλι τα παιδιά θα μπούνε στο internet και θα συνδεθούν στο Facebook. Το να μην το έκαναν θα ήταν αναχρονιστικό και παράλογο. Όμως τότε ίσως το κάνουν με μέτρο, ακριβώς γιατί θα έχουν περισσότερες επιλογές για να μοιραστούν το χρόνο και τα ενδιαφέροντά τους!
Διαβάστε περισσότερες, ακόμα πιο πρακτικές συμβουλές, στα άρθρα μας:
"Ισορροπώντας ανάμεσα στον ψηφιακό και τον πραγματικό κόσμο"
"Αποσυνδέστε το και στείλτε το να παίξει έξω".