Πώς θα το βοηθήσετε να αποδεχτεί την ήττα σε κάποιο άθλημα ή παιχνίδι
Πόσες φορές τα έχει βροντήξει και έχει φύγει από το χώρο, είναι επιθετικό με την αντίπαλη ομάδα ή κοκκινίζει από τα νεύρα του και βάζει τα κλάματα; Ένα παιδί- ειδικά εάν βρίσκεται στην εφηβεία- που ασχολείται με κάποιο άθλημα ή είναι μέλος μιας ομάδας συνήθως προσδοκά την νίκη και πολλές φορές αντιδρά απότομα και επιθετικά όταν χάνει. Επειδή όμως μέρος του παιχνιδιού είναι και η ήττα, θα πρέπει να μάθει να την αντιμετωπίζει και να την αποδέχεται. Δείτε πώς θα το βοηθήσετε.
Λογικές προσδοκίες. Φυσικά και το παιδί σας πρέπει να μάθει να αγωνίζεται και να δίνει τον καλύτερό του ευατό και, σε κάθε περίπτωση, είναι λάθος να πηγαίνει σε έναν αγώνα πιστεύοντας ότι θα τον χάσει. Ωστόσο, καλό θα ήταν να γνωρίζει τις επιδόσεις του σε σχέση με τον αντίπαλό του και, χωρίς ήττοπάθεια, να θέτει λογικές προσδοκίες. Πολλά παιδιά έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν εμπιστεύονται την ικανότητά τους να μάθουν, αντιμετωπίζουν σκληρά τον εαυτό τους και δυσχεραίνουν την ικανότητά τους να αποδέχονται την ήττα ή να βελτιώνουν τις επιδόσεις τους. Παράλληλα θεωρούν πως αν χάσουν θα σημαίνει πως είναι αποτυχημένοι ή πως δεν είναι σε τίποτα καλοί. Φροντίστε να ενθαρρύνετε το παιδί σας αλλά με προσοχή για να μην εκτοξευθεί ο εγωισμός του γιατί αυτό θα έχει αντίθετο αποτέλεσμα: θα γίνει εξαιρετικά ανταγωνιστικό.
Κάντε πρακτική στην … ήττα. Επειδή η ήττα είναι μέσα στη ζωή, καλό είναι να του δώσετε την ευκαιρία να κάνει πρακτική στο σπίτι μέσω επιτραπέζιων παιχνιδιών ή φιλικών ομαδικών παιχνιδιών. Βιώνοντας την ήττα θα συνειδητοποιήσει ότι στον πραγματικό κόσμο δεν θα μπορεί πάντα να παίρνει το πρώτο βραβείο ή να κερδίζει. Σε αυτό το ελεγχόμενο περιβάλλον θα μπορείτε να διορθώσετε όποια συμπεριφορά του παιδιού σας είναι άδικη ή αντιαθλητική χωρίς να το φέρετε σε δύσκολη θέση μπροστά στους συνομηλίκους του.
Αποφύγετε να το τιμωρήσετε. Αν το παιδί σας αρχίσει να παραφέρεται σε περίπτωση που χάσει, μην το τιμωρήσετε αλλά θυμηθείτε πως η αποδοχή της ήττας είναι μέρος μιας διαδικασίας που χρειάζεται χρόνο για να τη μάθει. Σκοπός σας είναι να καταλάβετε τα συναισθήματα του παιδιού, να το νιώσετε και να μιλήσετε ανοιχτά μαζί του. Ακόμα και παραδείγματα από τη δική σας εμπειρία ενδέχεται να λειτουργήσουν βοηθητικά.