Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για το εάν θα πρέπει να βουρτσίζουμε τα δόντια των παιδιών με οδοντόκρεμες φθορίου ή εάν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε εκείνες που δεν περιέχουν φθόριο, μιας και τα παιδιά δεν κάνει να το καταπίνουν. Τι λέει η ειδικός;
Είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως το φθόριο συμβάλλει στην καλή υγεία των δοντιών. Ωστόσο, τώρα τελευταία όλα και δυναμώνουν οι φωνές εκείνων που λένε πως το φθόριο είναι δηλητήριο και δεν πρέπει να το δίνουμε στα παιδιά. Συναντήσαμε, λοιπόν, την Dr Τάχου για να μάθουμε τι τελικά ισχύει.
«Το φθόριο προάγει την καλή υγεία των δοντιών, όταν, βέβαια, δίνεται σε normal ποσότητα», μας λέει η Dr Τάχου, όταν την ρωτάμε για το αν πρέπει τελικά να χρησιμοποιούμε στο βούρτσισμα των δοντιών του παιδιού μας φθοριούχες οδοντόπαστες. «Μέτρον άριστον, δεν έλεγαν οι αρχαίοι; Ε, αυτό θα πρέπει να έχουμε ως γνώμονα και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ποσότητα οδοντόκρεμας όσο δύο φακές χαρίζει δροσερή αναπνοή και δρα κατά της τερηδόνας».
«Ωστόσο, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις», παραδέχεται. «Η επίδραση του φθορίου είναι επιθυμητή, μιας κι έχει έντονη αντιτερηδονική ιδιότητα ,όταν λαμβάνεται καθημερινά από νερό με ιδανική συγκέντρωση (0,8-1ppm {parts per million}). Από την άλλη, όμως, μπορεί να προκαλέσει κηλίδωση των δοντιών όταν λαμβάνεται σε μεγαλύτερη ποσότητα από την ιδανική, κατά την κρίσιμη περίοδο του σχηματισμού των δοντιών».
Με το παραπάνω, όπως μας εξήγησε, εννοεί τις περιπτώσεις εκείνες που οι γονείς επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο, με συχνές φθοριώσεις, ειδικά σε περιοχές που η περιεκτικότητα του νερού της βρύσης είναι ιδιαίτερα υψηλή σε φθόριο. Όταν συμβαίνει αυτό, το φθόριο είναι πιθανό να βλάψει τα δόντια αντί να τα ωφελήσει, προξενώντας φθορίαση.
«Υπάρχουν γονείς που δίνουν καθημερινά πρόσθετα σκευάσματα φθορίου, προκαλώντας υπερφθορισμό στα δοντάκια του παιδιού τους. Οι ταμπλέτες, ωστόσο, που πωλούνται στα φαρμακεία είναι σημαντικό να δίνονται μόνο κατόπιν της συμβουλής του οδοντιάτρου, κυρίως στην περίπτωση που το παιδί δεν πίνει νερό βρύσης. Εάν πίνει, εάν χρησιμοποιεί φθοριούχο οδοντόπαστα και εάν κάνει τις απαραίτητες φθοριώσεις, δεν χρειάζεται καμία επιπλέον υπερβολή».
Φτάσαμε, λοιπόν, και στο θέμα της φθορίωσης. Τελικά πρέπει τα παιδιά να κάνουν, πόσο συχνά και πότε πρέπει να ξεκινήσουν; «Η φθορίωση πρέπει να γίνεται μια φορά τον χρόνο σε άτομα που δεν είναι τερηδονοευαίσθητα και δύο σε άτομα με υψηλό δείκτη τερηδόνας», εξηγεί και συνεχίζει, «καλό θα ήταν, λοιπόν, τα παιδάκια να κάνουν την πρώτη τους φθορίωση μετά την ανατολή των νεογιλών δοντιών και, εφόσον το παιδί είναι συνεργάσιμο, παράλληλα με τον σωστό τρόπο βουρτσίσματος. Και δεν χρειάζεται οι γονείς να ανησυχούν, η φθορίωση είναι μια απλούστατη διαδικασία, αφού το μόνο που κάνουμε είναι να τοποθετούμε ζελατινώδη σκευάσματα φθοριούχου νατρίου σε πλαστικά δισκία που τοποθετούνται εύκολα μέσα στο στόμα».
Τι καταλαβαίνουμε εμείς από τα παραπάνω; Πως δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού και πως είναι σημαντικό να συνεχίσετε να ενισχύετε, μέσω του φθορίου, την καλή υγεία των παιδικών δοντιών. Φυσικά, για άλλη μια φορά θα πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές! Τέλος, καλό είναι να υπενθυμίσουμε πως ακόμα κι αν το μικρούλι σας γνωρίζει πώς να βουρτσίσει τα δόντια του σωστά, καλό είναι να το επιβλέπετε μέχρι και την ηλικία των 7 ετών περίπου. Είναι σημαντικό να του υπενθυμίζετε να μην καταπίνει την οδοντόκρεμα (όσο ωραία και γλυκιά γεύση κι αν έχει) και να ξεπλένει καλά το στόμα του.