Το περπάτημά του είναι κάπως ιδιαίτερο; Πότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε
Πριν τα πρώτα του γενέθλια το μικρό σας θα περάσει σταδιακά από το στήριγμα στα έπιπλα απλά για να ανασηκωθεί, στο στήριγμα σε ένα σταθερό σημείο για να κάνει τα πρώτα του αβέβαια βηματάκια. Τα πρώτα πραγματικά ανεξάρτητα βήματά του θα τα απολαύσετε κάπου μεταξύ 9 και 14 μηνών, παρόλο που πολλά παιδιά καθυστερούν λίγο παραπάνω.
Η απόκλιση στις ημερομηνίες του τόσο μεγάλου αυτού «άθλου» εξαρτάται από το πότε περπατήσατε εσείς αλλά και από την ιδιοσυγκρασία του. Ένα μωρό, λόγου χάρη, που ξεχειλίζει από ενέργεια είναι πιο πιθανό να περπατήσει πιο γρήγορα από ένα μωρό που είναι ήρεμο και από την άλλη κάποιο μπορεί να θέλει να είναι πιο σίγουρο για τα πρώτα του βήματα ενώ άλλο να πειραματίζεται με τη νέα δεξιότητα χωρίς δισταγμούς. Το σίγουρο είναι ότι θα περπατήσει σύμφωνα με το δικό του χρονοδιάγραμμα και όχι με αυτό που εσείς υπολογίζετε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να το ενθαρρύνετε (π.χ. να κατευθυνθεί προς την αγκαλιά σας ή προς ένα αγαπημένο παιχνίδι).
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο μας: Τα πρώτα του βήματα
Όπως και να έχει τα πρώτα του βήματα είναι μια μοναδική εμπειρία τόσο για εκείνο όσο και για εσάς που θα προκαλέσει συγκινήσεις και μεγάλες χαρές. Από τις πρώτες απόπειρες δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι ιδιαιτερότητες, που ως επί πλείστον είναι φυσιολογικές. Ας δούμε τι μπορεί να σας φανεί παράξενο!
Παραπατάει και πέφτει. Τα πρώτα του βήματα είναι φυσιολογικό να χαρακτηρίζονται από παραπατήματα, ανισσοροπίες και μικρές τούμπες μέχρι να μάθει πώς να κινεί το σώμα του σωστά αλλά και να αντιλαμβάνεται τον χώρο γύρω του. Φροντίστε όσο διαρκεί αυτό το στάδιο να κινείται σε ασφαλές περιβάλλον (π.χ. καλύψτε τις γωνίες, απομακρύνετε πολλά μικρά αντικείμενα από το έδαφος) και μην αντιδράτε υπερβολικά όταν πέφτοντας βάζει τα κλάματα (το κλάμα του είναι πιθανό να δηλώνει δυσφορία και όχι τόσο ότι χτύπησε) γιατί θα το τρομάζετε περισσότερο.
Επίπεδες πατούσες. Αναρωτιέστε πώς καταφέρνει να περπατάει ενώ τα πατουσάκια του είναι επίπεδα; Παρόλο που μοιάζουν επίπεδα στην πραγματικότητα είναι απλά αφράτα και στρουμπουλά όπως είναι συνήθως οι πατούσες όλων των μωρών. Στα 2 με 3 έτη θα χάσουν λίγη από την στρουμπουλάδα τους και έτσι θα μπορείτε να διακρίνετε την καμάρα του. Είναι επίσης πιθανό τα πέλματά του να στρέφονται προς τα μέσα, ακόμα ένα χαρακτηριστικό που κληρονόμησε από τη βρεφική ηλικία και την παραμονή στη μήτρα και το οποίο θα αρχίσει σταδιακά να απαλύνεται.
Βήματα πιγκουίνου.Σας προβληματίζει το γεγονός ότι όταν το μικρό σας περπατάει τα βήματά του μοιάζουν με βήματα... πιγκουίνου; Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Τα περπάτημα με τα δάχτυλα στα πέλματα να κοιτούν προς τα μέσα είναι αποτέλεσμα της κλίσης των οστών της κνήμης που επίσης στρέφονται προς τα μέσα. Τα καλά νέα είναι ότι αυτό διορθώνεται χωρίς κάποια παρέμβαση σε διάστημα 6 μηνών αφότου κάνει τα πρώτα του βήματα. Αν συνεχίζει να περπατάει έτσι, συζητήστε με τον παιδίατρο την πιθανότητα να ακολουθήσει κάποιες ασκήσεις stretching. Ωστόσο ακόμα και αν δεν διορθωθεί εντελώς δεν επηρεάζει την ικανότητα του μικρού σας να περπατάει και να τρέχει.
Καμπυλωτά πόδια. Αντί τα ποδαράκια του να είναι ευθεία, δημιουργούν μια ελαφριά καμπύλη που πιθανόν να έχει διατηρηθεί μετά την 9μηνη παραμονή στη μήτρα όπου τα πόδια του ήταν λυγισμένα. Η καμπύλη παύει να υπάρχει περίπου στους 18 μήνες αν και δεν είναι σπάνιο να διατηρείται μέχρι και τα 3 έτη.
Περπάτημα στις μύτες. Το περπάτημα στις μύτες των ποδιών βοηθάει το μικρό σας να αναπτύξει την αίσθηση της ισορροπίας, επομένως είναι πιθανό να το δείτε να αρέσκεται στον πειραματισμό αυτού του είδους. Σχεδόν πάντα η συνήθεια αυτή περνάει από μόνη της. Για να καθησυχαστείτε ελέγξτε αν το μικρό σας μπορεί φυσικά να ισιώσει το πέλμα του. Αν δεν τα καταφέρνει ή αν συνεχίζει να περπατάει στις μύτες μετά τα 3 έτη, ενημερώστε τον παιδίατρο για να αποκλείσετε το ενδεχόμενο ιδιοπαθούς βάδισης .