Νέα έρευνα αναφέρει ότι οι φωνές είναι εξίσου επιβλαβείς με το ξύλο
Φυσικά και το «ξύλο δεν βγήκε από τον παράδεισο», σε αντίθεση με όσα υποστήριζαν παλιότερα, αλλά τα «ανεπίτρεπτα» της πειθαρχίας δεν εξαντλούνται μόνο σε αυτή την πρακτική. Μια νέα έρευνα από το πανεπιστήμιο του Pittsburgh, στις ΗΠΑ, έρχεται να προσθέσει στη λίστα των αντιπαιδαγωγικών μεθόδων και τις φωνές, ειδικά όταν αυτές εμπεριέχουν λεκτική βία, όπως βρισιές και προσβολές, και μάλιστα εξισώνοντας το κακό που προκαλούν στα παιδιά με αυτό της σωματικής βίας.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, μελέτησε για περίπου 2 έτη 967 παιδιά γυμνασίου. Τα παιδιά, των οποίων οι γονείς χρησιμοποιούσαν τις φωνές και τη λεκτική βία ως μέσο πειθάρχησης, είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν κατάθλιψη ή να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι φωνές και η λεκτική βία αφενός δεν είναι αποτελεσματικές στο να αποτρέψουν ένα παιδί από το να κάνει κάτι, αφετέρου μπορούν να έχουν αρνητικές συνέπειες ακόμα και σε οικογένειες που επικρατεί κλίμα αγάπης. Γιατί αυτό που καλλιεργείται με τη λεκτική βία είναι είτε η επιθετικότητα είτε η ντροπή, χαρακτηριστικά που κανείς δεν θα ήθελε να καθορίζουν τη συμπεριφορά ενός παιδιού.
Φυσικά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην λεκτική βία και την απλή αύξηση του τόνου της φωνής. Είναι αναμενόμενο ότι κάποιες στιγμές θα φωνάξετε στο παιδί σας. Όλοι το έχουμε κάνει και, προφανώς, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, εφόσον ακούσια θεωρούμε ότι μιλώντας πιο δυνατά θα το κάνουμε επιτέλους να δώσει σημασία σε όσα του λέμε. Επειδή, όμως, η απότομη αύξηση της έντασης της φωνής δημιουργεί αισθήματα φόβου και άγχους στο παιδί, δοκιμάστε να υιοθετήσετε εναλλακτικούς και αποτελεσματικότερους τρόπους πειθάρχησης και ακολουθήστε μεθόδους που θα σας βοηθήσουν να επανέλθετε σε περιπτώσεις που φωνάξατε στα παιδιά σας.
1. Κάντε ένα διάλειμμα.Όταν νιώθετε ότι ο θυμός σας φουντώνει, είναι καλύτερα να σταματάτε τον «καυγά» και να αναβάλετε την επίλυση του προβλήματος για 20 λεπτά ή για την επόμενη ημέρα. Βοηθητικό, επίσης, μπορεί να είναι να αποσπάτε την προσοχή σας με κάτι άλλο, όπως π.χ. να κοιτάτε μια φωτογραφία που σας ηρεμεί. Μια καλή λύση, επίσης, είναι να επιτρέπετε στα παιδιά σας να φεύγουν από το δωμάτιο αν αρχίσετε να φωνάζετε επειδή δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τον θυμό σας. Αυτό πιθανόν να σας δώσει τον απαραίτητο χρόνο για να σκεφτείτε τι ακριβώς κάνετε και πώς μπορεί να αισθάνεται το παιδί σας.
2. Σταματήστε τους επαναλαμβανόμενους καβγάδες.Προσδιορίστε τον λόγο που σας κάνει πιο συχνά να χάνετε την ψυχραιμία σας. Αν, λόγου χάρη, τσακώνεστε γιατί το παιδί σας αργεί να σηκωθεί από το κρεβάτι ή καταλαμβάνει το μπάνιο την ώρα που όλοι θέλουν να το χρησιμοποιήσουν, συζητήστε κάποια στιγμή που θα υπάρχει χρόνος για το πώς μπορείτε να βελτιώσετε την κατάσταση. Πάρτε δραστικές λύσεις, όπως π.χ. τη χρήση ενός χρονομέτρου, ή προτείνετε από το παιδί σας να δημιουργήσετε μαζί ένα πλάνο (π.χ. πρωινό πρόγραμμα) για να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
3. Φροντίστε να είστε ξεκάθαροι και συνεπείς.Είναι σημαντικό να θέτετε συγκεκριμένα όρια και να παραμένετε σταθεροί σε αυτά. Αντί να φωνάζετε στο παιδί σας και να επαναλαμβάνετε 10 φορές κάτι, πείτε το μια φορά και εξηγήστε του ποιες θα είναι οι επιπτώσεις αν δεν το κάνει. Φροντίστε να είστε ξεκάθαροι και συγκεκριμένοι, ακόμα και αν προσπαθήσει να «γλιτώσει» από τις επιπτώσεις.
Διαβάστε εδώ: «Επιπτώσεις με αποτέλεσμα»
4. Δώστε τον λόγο στο παιδί σας.Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να τηρήσει τις επιπτώσεις είναι να του επιτρέψετε να ορίσει ποιες θα είναι αυτές. Πριν θεωρήσετε πως δεν θα το πάρει στα σοβαρά, δοκιμάστε να καθορίσετε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις παρέα.
5. Ελέγξτε τον τόνο της φωνής σας. Όταν φωνάζετε, το παιδί σας δεν πρόκειται να συγκρατήσει το περιεχόμενο των λόγων σας, παρά μόνο το γεγονός ότι φωνάζετε και την άσχημη αίσθηση που αυτό του προκαλεί. Αντί για φωνές, χρησιμοποιήστε έναν σταθερό τόνο στη φωνή σας και κοιτάξτε το στα μάτια, ώστε να προσελκύσετε την προσοχή του και να του δώσετε να καταλάβει ότι αυτά που λέτε είναι σημαντικά.
6. Σταματήστε τις διαμάχες και ελάτε πάλι κοντά. Διακόψτε τη διαφωνία ή τη διαμάχη και κάντε μαζί μια δραστηριότητα που θα σας φέρει πιο κοντά, όπως να πάτε μια βόλτα, να ποτίσετε τα φυτά, να πλύνετε και να σκουπίσετε τα πιάτα κοκ. Προσπαθήστε, κατά τη διάρκεια, να συζητήσετε γιατί δεν θα σας αρέσει αυτό που κάνει. Έτσι το μαθαίνετε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να λυθεί μια διαφωνία εκτός από τον τσακωμό και τις φωνές.
7. Μη δίνετε σημασία στις λεπτομέρειες.Επιλέξτε ποια ζητήματα είναι σημαντικά για εσάς για τα οποία θα είστε κάθετοι σε ότι αφορά τις επιπτώσεις και αποφύγετε να εκνευρίζεστε ή να τσακώνεστε με το παραμικρό.
8. Ζητήστε συγγνώμη. Ακόμα και ο πιο υπομονετικός άνθρωπος κάποια στιγμή θα φτάσει στα όριά του και υπάρχει πιθανότητα να φωνάξει στο παιδί του. Αν γίνει κάτι τέτοιο, το σημαντικό είναι να αναγνωρίσει το λάθος του, να ζητήσει συγγνώμη, να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο έγινε αυτό και έτσι να ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με το παιδί.