Μικρά αφεντικά

Αυταρχικό παιδί

Πώς να περιορίσετε την αυταρχικότητα του μικρού σας χωρίς να καταστείλετε τον δυναμισμό του

Η αυταρχική συμπεριφορά είναι πολύ κοινή σε παιδιά 2 – 3 ετών. Αυτό συμβαίνει γιατί τα νήπια αφενός δεν έχουν αναπτύξει ακόμα κοινωνικές δεξιότητες αφετέρου είναι πολύ εγωκεντρικά. Επίσης είναι ένας τρόπος για να ανακτήσουν τον έλεγχο όταν οι μεγάλοι φαίνεται να έχουν την απόλυτη δύναμη, ενώ κάποια παιδιά απλά έχουν δυναμικό χαρακτήρα που εκφράζεται ως αυταρχικότητα. 

Τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν αυτό το στάδιο καθώς συνειδητοποιούν ότι δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος και όταν καταλάβουν ότι τα άλλα παιδιά δυσφορούν από τις διαταγές τους. Μέχρι τότε ακολουθήστε κάποιες στρατηγικές για να περιορίσετε τις παρορμητικές αντιδράσεις του μικρού σας, χωρίς να καταστείλετε την επιθυμία του να εκφράζει τα θέλω του ή να δίνει το ρυθμό σε μια παρέα παιδιών (που φυσικά δεν καταπιέζει).

Φροντίστε να περνάτε χρόνο μόνο μαζί του και να κάνετε δραστηριότητες που απολαμβάνει. Οι απαιτήσεις του μικρού σας μπορεί απλά να είναι ένας τρόπος για να σας πει ότι χρειάζεται περισσότερη προσοχή από εσάς.

Δώστε του εν μέρει τον έλεγχο. Παρέχετε δηλαδή επιλογές (φροντίστε να αποδέχεστε κάθε είδους επιλογή που προτείνετε) για να του δώσετε την εντύπωση ότι έχει τη δύναμη να αποφασίζει για τον εαυτό του.

Κάντε το να αισθανθεί ότι προσφέρει. Ζητήστε του να σας βοηθήσει σε απλές δουλειές του σπιτιού και επιβραβεύστε το όταν τελειώσει κάθε εργασία. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώσει αρκετά σημαντικό και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να «διατάξει» κάποιον γύρω του.   

Ενθαρρύνετε την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων του. Διδάξτε το πώς να είναι ευγενικό με τους άλλους, πώς να περιμένει την σειρά του, πώς να μοιράζεται και πώς να αντιλαμβάνεται και να δίνει σημασία στα συναισθήματα των άλλων.

Καθοδηγήστε το με το δικό σας παράδειγμα. Συμπεριφερθείτε στο μικρό σας όπως θα θέλατε να συμπεριφέρεται και εκείνο σε εσάς ή στους άλλους ανθρώπους. Μήπως εσείς είστε πολύ αυταρχικοί απέναντί του ή το πιέζετε σε διάφορες καταστάσεις; Αλλάξτε τον τρόπο που το αντιμετωπίσετε για να το καθοδηγήσετε μέσω του δικού σας παραδείγματος.

Μην γίνεστε χαλί. Όταν οι απαιτήσεις του είναι υπερβολικές ή ο τόνος της φωνής του ξεπερνάει τα όρια, αναφέρατέ το με ήρεμη φωνή («έχεις υψώσει την φωνή σου», «ο τόνος σου δεν είναι ευγενικός») και μην υποκύψετε.