Απλά βήματα για να βοηθήσετε το παιδί σας να μοιραστεί τα παιχνίδια του.
Το δωμάτιο του παιδιού σας είναι γεμάτο παιχνίδια, τόσα που με δυσκολία πια μπορείτε να δείτε το πάτωμα. Άλλα τα χρησιμοποιεί καθημερινά και άλλα τα έχει από καιρό ξεχασμένα. Κι όμως, όταν κάποιο παιδάκι έρχεται στο σπίτι ή όταν το αδελφάκι του γίνει αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να γραπώσει ένα αντικείμενο, τότε ξεσπά σε κλάματα, αρχίζει να φωνάζει «είναι δικό μου». Κοιτάτε το «μήλον της έριδος» και αναρωτιέστε: «Μα καλά με αυτό έχει να παίξει εδώ και έναν χρόνο;!».
Δεν έχει σημασία! Τα παιδία δεν επιθυμούν να μοιράζονται, όσο φιλικά κι αν είναι. Ή, πιο σωστά, επιθυμούν να μοιράζονται… τα παιχνίδια των άλλων παιδιών. Κι αυτό δεν είναι διόλου παράλογο δεδομένου πως ένα νήπιο μαθαίνει πρώτα να διεκδικεί, αφού βρίσκει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο να μάθει τι είναι δικό του. Το μοίρασμα απαιτεί πρώτα την ανάπτυξη συναισθηματικών, κοινωνικών και γνωστικών ικανοτήτων. Αφήστε που στην γλώσσα των ενηλίκων δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο το τι θα πει μοιράζομαι. Για παράδειγμα: Άλλο είναι να μοιραστείς μια κουβέρτα, ένα παιχνίδι ή έναν καναπέ και άλλο ένα μπισκότο. Το μισό μπισκότο που έδωσες δεν θα το πάρεις ποτέ πίσω!
Εάν, όμως, θέλετε να βοηθήσετε την κοινωνικότητα του μικρού σας, να γλυτώσετε από κλάματα, ξεσπάσματα και παρόμοια καπρίτσια δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα.
1. Αρχίστε από νωρίς. Αμέσως μόλις καταφέρει το παιδάκι σας να πιάσει ένα αντικείμενο, αρχίστε να του διδάσκεται τι σημαίνει να περιμένεις τη σειρά σου. Μοιραστείτε μαζί ένα παιχνίδι, που θα αλλάζει ανά λίγα δευτερόλεπτα κατοχή. Πείτε «η σειρά μου, η σειρά σου».
2. Συνδέστε την λέξη «μοιράζομαι» με κάτι καλό. «Έλα να μοιραστούμε τον καναπέ και να κάνουμε αγκαλίτσες», «Έλα να μοιραστούμε ένα παγωτό χωνάκι»!
3. Βοηθήστε το να αναπτύξει εμπιστοσύνη. Προτιμήστε τα παιχνίδια που απαιτούν συνεργασία από εκείνα που αναδεικνύουν κάποιον νικητή. Φτιάξτε μαζί ένα παιδικό puzzle και δείξτε του πως με το παιχνίδι δεν σημαίνει να χάνεις για ένα διάστημα κάτι που αγαπάς. Ο ανταγωνισμός είναι καλός, αλλά αφήστε τον για τις μεγαλύτερες ηλικίες.
4. Στα ραντεβού για παιχνίδι (δείτε πως να τα κάνετε να πετύχουν εδώ)φέρνετε πάντα μαζί ένα ρολόι-χρονόμετρο. Όταν χτυπά είναι η ώρα του άλλου παιδιού να παίξει με το παιχνίδι, όταν ξαναχτυπά έχει έρθει η ώρα να το ξαναπάρει. Με τον τρόπο αυτό το μικρούλι σας θα κατανοήσει πως όταν δίνει κάτι δεν είναι για πάντα.
5. Τέλος, φροντίστε πάντα να δίνετε περιγραφικούς επαίνους εστιάζοντας στο πως οι πράξεις του επιδρούν στα άλλα άτομα. Επομένως, εάν μοιραστεί κάποιο παιχνίδι που αγαπά, αντί να πείτε «Είμαι πολύ χαρούμενη/ος που μοιράστηκες το αμαξάκι σου», πείτε «Είδες πόσο χαρούμενο έκανες τον Γιωργάκη που τον άφησες να παίξει για λίγο με το αγαπημένο σου αμαξάκι. Πραγματικά του άρεσε αυτό που έκανες»! με τον τρόπο αυτό το βοηθάτε να συγκεντρωθεί στις δικές του ενέργειες και τον αντίκτυπο που έχουν.