Τι τύπος γονιού είστε; Ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο και αυστηρά δομημένο στυλ ανατροφής ή δανείζεστε ιδέες από διάφορες πρακτικές;
Για την ανατροφή των παιδιών υπάρχουν διάφορες τάσεις που καθεμία κρύβει πίσω της μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε μια αυστηρά δομημένη μέθοδο, χωρίς να παρεκκλίνετε από το μονοπάτι, ούτε να αγχώνεστε για το ποια από όλες τις γνωστές μεθόδους είναι η καταλληλότερη. Το ζητούμενο είναι να μεγαλώσετε τα παιδιά σας σύμφωνα με το τι λειτουργεί καλύτερα για την οικογένειά σας, λαμβάνοντας υπόψη σας την ιδιοσυγκρασία των παιδιών σας αλλά και τον χαρακτήρα σας.
Για να πάρετε ιδέες σας παρουσιάζουμε τις πιο γνωστές τάσεις ανατροφής αλλά και μερικά tips «επιβίωσης» στον κόσμο των ορισμών και της μεταφορά τους στην πράξη.
Στυλ ανατροφής
Ιεραρχική σχέση. Αυτοί οι γονείς φτιάχνουν τους κανόνες και απαιτούν από τα παιδιά τους να τους ακολουθούν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Έχουν μεγάλες απαιτήσεις και προσδοκίες από εκείνα και δεν είναι τόσο τρυφεροί από τη φύση τους. Η αγαπημένη τους φράση είναι «θα γίνει έτσι, επειδή το λέω εγώ».
Με τάσεις προς την ιεραρχική σχέση. Πιστεύουν στους κανόνες, αλλά είναι πιο ανοιχτοί, συγχωρούν πιο εύκολα και είναι πιο υποστηρικτικοί από τους γονείς που ακολουθούν καθαρά την μέθοδο ιεραρχίας. Συχνά εξηγούν τους λόγους που βρίσκονται πίσω από κάθε κανόνα, με φροντίδα και υπομονή.
Attachment parenting. Πρόκειται για μια μέθοδο, όπου οι γονείς ανταποκρίνονται με ευαισθησία στις ανάγκες του παιδιού τους και προωθούν τον στενό δεσμό ανάμεσα στους ίδιους και τα παιδιά. Χαρακτηριστικές πρακτικές της μεθόδου είναι η στενή σωματική επαφή με μακροχρόνια θηλασμό, co-sleeping και babywearing.
Διαβάστε τις βασικές πρακτικές της μεθόσου σε αυτό το άρθρο.
Σχέση ανεκτικότητας. Ελάχιστη πειθαρχία, λίγες προσδοκίες σε σχέση με τον αυτοέλεγχο και την ωριμότητα και ανεκτικότητα είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της τάσης. Συχνά οι γονείς που ακολουθούν αυτή τη μέθοδο έχουν περισσότερο το ρόλο του φίλου παρά του γονέα και είναι εξαιρετικά τρυφεροί προς τα παιδιά τους.
Επεμβατική σχέση.Μια μητέρα που βρίσκεται διαρκώς πάνω από το παιδί της, υποστηρίζοντάς το μετά από κάθε αποτυχία, που θεωρεί ότι εκείνο είναι αδύναμο και χρειάζεται διαρκώς την επίβλεψη και τις οδηγίες της, χαρακτηρίζεται ως επεμβατική. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, αυτοί οι γονείς συνεχίζουν να επεμβαίνουν στις δραστηριότητες του.
Αφήνοντας ελευθερία επιλογών.Η πρακτική αυτή μπορεί να προκαλεί άγχος και ανησυχία σε ορισμένους γονείς, κυρίως σε όσους είναι από τη φύση τους υπερπροστατευτικοί, αλλά αφήνει το περιθώριο στα παιδιά να απολαύσουν την ζωή και να χαρούν την παιδικότητά τους. Για παράδειγμα, η προτροπή «πήγαινε για ποδήλατο και απλά γύρνα την ώρα του δείπνου» είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης.
Με χαλαρούς ρυθμούς.Για τους γονείς που ακολουθούν αυτή την τάση το παιχνίδι δεν είναι υπόθεση μόνο των παιδιών. Προωθούν την εξερεύνηση χωρίς τη χρήση τεχνολογίας και χαίρονται τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας, όπως να σταματήσουν στο δρόμο για να μυρίσουν με το μικρό τους ένα λουλούδι ή για να παρατηρήσουν μια φωλιά χελιδονιού. Αυτή η τάση προϋποθέτει αργούς ρυθμούς, λίγο πρόγραμμα και μεγαλύτερη απόλαυση.
Με προσήλωση στην καλλιέργεια.Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να αξιοποιήσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους και να επιτύχουν. Ωστόσο ορισμένοι γονείς φορτώνουν με υπερβολικές ασχολίες τα βλαστάρια τους, οργανώνοντας ένα βαρύ εβδομαδιαίο πρόγραμμα παρακολούθησης διάφορων μαθημάτων και δραστηριοτήτων στοχεύοντας στην εκπαίδευση και την απόκτηση γνώσεων.
Ποια τάση θα ακολουθήσετε;
Επιλέγοντας. Δεν σημαίνει πως πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσετε κάποια από τις παραπάνω τάσεις αν καμία δεν σας ταιριάζει ή δεν σας εκφράζει. Πολλές φορές ένας συνδυασμός είναι ιδανικός. Για παράδειγμα, ένας γονιός θα μπορούσε να δανειστεί πρακτικές από την ιεραρχική τάση με «παραθυράκια» -τουλάχιστον σε ότι αφορά την τήρηση των κανόνων για την ασφάλεια του παιδιού- και ταυτόχρονα να είναι οπαδός του attachment parenting, προωθώντας την στενή σχέση με το παιδί του. Κάποιες φορές ενδέχεται να δανείζεστε κάτι από όλα τα παραπάνω ή αν ακολουθείτε ήδη ένα στυλ ανατροφής, να δοκιμάσετε να πειραματιστείτε και με κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα να εντάξετε περισσότερο παιχνίδι και διασκέδαση στην καθημερινότητά σας, χαλαρώνοντας τους ρυθμούς.
Ανακαλύψτε τι είναι αυτό που σας ταιριάζει σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία σας.Το στυλ ανατροφής που θα επιλέξετε δεν μπορεί παρά να ταιριάζει στην προσωπικότητά σας. Αν είστε ήπιος χαρακτήρας δεν θα μπορείτε να υποστηρίξετε με ευκολία την ιεραρχική τάση, ενώ αν γενικά είστε νευρικός άνθρωπος δύσκολα θα ακολουθήσετε μια χαλαρή πρακτική, όπου οι ρυθμοί είναι αργοί και δεν υπάρχει καθορισμένο πρόγραμμα. Όσο και αν θα θέλατε να ακολουθήσετε τη μια ή την άλλη μέθοδο θα πρέπει να το κάνετε σύμφωνα με τις δυνατότητές σας, την ιδιοσυγκρασία σας και τον χαρακτήρα σας. Παράλληλα καλό είναι να παρατηρείτε το είδος ανατροφής που ακολουθούν άλλοι γονείς - ακόμα και αυτό που ακολούθησαν οι δικοί σας – και να διαχωρίσετε τις πρακτικές που θα επιθυμούσατε ή όχι να εφαρμόσετε στην δική σας οικογένεια.
Η αλλαγή είναι θετική.Υπάρχει η πιθανότητα ενώ προσπαθείτε να κάνετε όλα τα πράγματα τυπικά σωστά ακολουθώντας μια μέθοδο, τελικά να προκαλείτε περισσότερο κακό παρά καλό:
Ας υποθέσουμε πως έχετε διαβάσει σχετικά με τις πρακτικές του attachmentparenting και αποφασίζετε να τις εφαρμόσετε. Στην πορεία όμως βλέπετε πως αυτή η μέθοδος σας προκαλεί δυσφορία, γιατί συνειδητοποιείτε ότι κουράζεστε όταν μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι με το μωρό σας ή νιώθετε πως δεν μπορείτε να το έχετε διαρκώς στην αγκαλιά σας. Παρόλα αυτά επειδή θεωρείτε πως είναι η καλύτερη μέθοδος ανατροφής συνεχίζετε να την ακολουθείτε, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να αντεπεξέλθετε πραγματικά στις ανάγκες του παιδιού σας μιας και κάνετε κάτι ξένο από το χαρακτήρα και τη φιλοσοφία σας.
Όσο και αν οι άλλοι εκθειάζουν μια μέθοδο είναι σημαντικό να δοκιμάσετε αν σας ταιριάζει και αν όχι να την προσαρμόσετε στο δικό σας στυλ. Θυμηθείτε άλλωστε πως όταν εσείς είστε χαρούμενοι, είναι χαρούμενο και το μικρό σας. Επίσης είναι πιθανό να αλλάξετε στυλ ανατροφής όταν γεννηθεί το δεύτερο παιδί σας, αφού δεν θα έχει την ίδια προσωπικότητα με το πρωτότοκο. Η ανατροφή των παιδιών εμπεριέχει και ένα κομμάτι πειραματισμού, ενώ όσο μεγαλώνουν τα παιδιά σας, μαθαίνετε και εσείς μαζί τους, προσαρμόζοντας ανάλογα τις μεθόδους σας.
Εμπιστευθείτε τον εαυτό σας. Όποια τάση και να ακολουθήσετε, το σίγουρο είναι ότι θα συναντήσετε πολλούς, ειδικούς και μη, να σας συμβουλεύουν για κάθε σας κίνηση και μάλιστα με συμβουλές εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους. Φροντίστε να παραμείνετε σταθεροί στις απόψεις σας, να έχετε εμπιστοσύνη στο ένστικτό σας και στις μεθόδους που ακολουθείτε (ακριβώς γιατί θα τις πιστεύετε) και να μην επιτρέπετε σε τρίτους να παρεισφρέουν στον τρόπο που μεγαλώνετε το παιδί σας – εκτός αν κάτι αφορά θέμα υγείας ή ασφάλειας, οπότε ίσως θα πρέπει να το ψάξετε λίγο παραπάνω.
Διαβάστε ακόμα: