Κι άλλες φράσεις που δεν πρέπει να λέτε σε ένα παιδί που κλαίει
Όταν η απάντηση σε ένα παιδί που κλαίει επειδή είναι στενοχωρημένο ή πονάει, είναι «πάψε να κλαις» (ή μια φράση ανάλογης σημασίας) εκείνο δεν μαθαίνει πώς να διαχειρίζεται το συναίσθημά του και πώς να το εκφράζει, όπως θα ήταν το σωστό, αλλά πώς να το αγνοεί και να το καταπιέζει. Και παρόλο που το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στον σωματικό και ψυχικό πόνο (και στα συναισθήματα που σχετίζονται με αυτόν) ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας, αντιμετωπίζεται από πολλούς ανθρώπους ως κάτι απαράδεκτο, άσχημο ή κακό. Τι επίδραση μπορεί να έχει αυτή η αντιμετώπιση σε ένα παιδί; Και ποιες είναι οι φράσεις που δεν πρέπει να λέτε στο παιδί σας όταν κλαίει;
Δεν υπάρχει λόγος να κλαις!Φυσικά σε όλους μας έχει τύχει να κλάψουμε και προφανώς υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό, ανεξάρτητα από το αν είναι σημαντικός ή όχι για κάποιον άλλον.Η αλήθεια είναι επίσης ότι οι περισσότεροι γονείς λένε την παραπάνω φράση στα παιδιά τους σε μια προσπάθεια να τα καθησυχάσουν, αλλά αυτός φαίνεται να μην είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος αφού είναι σαν να τους λένε «δεν έχει συμβεί κάτι σοβαρό» ή «κλαις για το τίποτα». Παρομοίως, το να του λέτε «αυτό δεν πόνεσε» όταν το μικρό σας πέσει, αν έχετε σιγουρευτεί ότι όντως δεν έχει χτυπήσει, είναι σαν να μην λαμβάνετε υπόψη σας ή να θεωρείται ασήμαντο τον ψυχολογικό παράγοντα, όπως τον φόβο, την ντροπή ή το άγχος.
Τα μεγάλα παιδιά δεν κλαίνε. Είναι απορίας άξιο γιατί το κλάμα είναι αποδεκτό κοινωνικά μόνο στα μωρά και γιατί το να συγκρατεί ή να καταπιέζει κάποιος τα συναισθήματά του θεωρείται ωριμότητα. Το κλάμα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι κακό ή αρνητικό. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας τόσο για τα μωρά, όσο και για τα μεγαλύτερα παιδιά αλλά ακόμα και για τους ενήλικες.
Οι άντρες δεν κλαίνε.Όταν λέει κανείς αυτή τη φράση σε ένα μικρό αγοράκι, του μεταδίδει το στερεότυπο ότι το κλάμα είναι χαρακτηριστικό των κοριτσιών και κατ’ επέκταση των γυναικών. Του δείχνει ότι τα αγόρια δεν μπορούν να εκφράζουν τη στενοχώρια τους ή τον πόνο με το κλάμα και ότι το να έχουν «θηλυκά» χαρακτηριστικά (όπως υπονοείται) είναι άσχημο έως απαράδεκτο. Κι όμως το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως του φύλου τους. Αν η αντίδραση αυτή αντιμετωπίζεται ως παράλογη, τότε οδηγεί σε καταπιεσμένα συναισθήματα και στην υιοθέτηση συγκεκριμένων κοινωνικά κατασκευασμένων ρόλων.
Αν δεν σταματήσεις να κλαις, θα σου δώσω μια να έχεις πραγματικό λόγο για να κλάψεις! Είναι πράγματι τόσο απαράδεκτο να κλαίει ένα παιδί, που ένας γονιός να θέλει να το κάνει να σταματήσει με μια απειλή τέτοιου είδους; Εκτός από το παράλογο της φράσης και της απειλής, το γεγονός ότι περιέχει την προειδοποίηση χειροδικίας είναι από μόνο ανεπίτρεπτο.