Πώς να αντιδράσετε όταν το μικρό σας λέει σε τρίτους κάτι που δεν πρέπει
Το μικρό σας είναι αξιαγάπητο, φιλικό, κοινωνικό, εκδηλωτικό αλλά … μιλάει πολύ, πολλές φορές λέγοντας πράγματα που δεν πρέπει, φέρνοντάς σας πραγματικά σε πολύ δύσκολη θέση. Αρχικά πιθανόν να θέλετε να ανοίξει η γη και να σας καταπιεί ή να το πάρετε από το χέρι και να εξαφανιστείτε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Πριν γίνετε κατακόκκινοι, σκεφτείτε με ψυχραιμία πώς να διορθώσετε την κατάσταση και τι θα πείτε στο βλαστάρι σας παίρνοντας μερικές ιδέες από τα παρακάτω παραδείγματα.
«Γιατί είσαι τόσο χοντρός/ή;». Το μόνο που σας σώζει σε αυτή την περίπτωση είναι να έχετε απέναντί σας μια έγκυο γυναίκα 7 μηνών ή κάποιον άνθρωπο με χιούμορ. Μια εκδηλωτική απάντηση μπορεί να κάνει τόσο εσάς όσο και τον άλλον άνθρωπο ακόμα πιο άβολα. Εξηγήστε στο παιδί σας ότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό σώμα και ότι δεν είναι ωραίο να λέει κάτι τέτοιο στον άλλον. Ζητήστε συγγνώμη και αλλάξτε θέμα συζήτησης. Όταν βρεθείτε μόνοι σας με το παιδί σας εξηγήστε του ότι αυτό που είπε μπορεί να πληγώσει κάποιον και ρωτήστε το πώς θα ένιωθε εκείνο αν κάποιος σχολίαζε κάτι για το ίδιο.
Σας λέει «κοίτα!» δείχνοντας με το δάχτυλο και κοιτώντας επίμονα έναν άνθρωπο σε αναπηρικό καροτσάκι. Το να κοιτάει και να δείχνει είναι φυσιολογικές αντιδράσεις ενός παιδιού και φυσικά δεν υπάρχει λόγος να περιορίσετε το βλέμμα του παιδιού σας. Ωστόσο, εδώ πρέπει να τεθεί σε ισχύ ο κανόνας «δεν δείχνουμε με το δάχτυλό μας». Εξηγήστε του ότι δεν είναι σωστό να δείχνει και να κοιτάει έντονα κάποιον που του φαίνεται διαφορετικός και ότι μπορεί να το κάνει μόνο αν ταυτόχρονα του χαμογελάσει και του γνέψει έναν χαιρετισμό. Με αυτόν τον τρόπο ή θα αποφεύγει να δείχνει για να μην χρειαστεί να έρθει σε επαφή με κάποιον άγνωστό ή θα δώσει χαρά στους περαστικούς χαμογελώντας τους.
«Η μαμά είπε στον μπαμπά μου ότι είσαι βαρετός/ή». Δεν χρειάζεται να δυσκολέψετε τα πράγματα με τον παραδεχτείτε ότι όντως είπατε κάτι τέτοιο. Προσπαθήστε να ελαφρύνετε την ατμόσφαιρα, χαμογελάστε και εξηγήστε πως το μικρό σας μάλλον παρανόησε μια κουβέντα που είχατε με τον σύντροφό σας. Το μάθημα αυτή τη φορά είναι για εσάς τους ίδιους: φροντίστε να είστε προσεκτικοί σχετικά με αυτά που λέτε όταν κοντά σας κυκλοφορούν δύο παιδικά αυτάκια.
«Η μαμά έκλαιγε χθες το βράδυ». Αν θέλετε να μοιραστείτε τον πόνο ή την λύπη σας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, προφανώς και θα του εξηγούσατε τι συμβαίνει. Αν δεν γνωρίζει κάτι, το πιο πιθανό είναι να αισθανθεί πιο άσχημα από ότι εσείς ακούγοντας την παραπάνω φράση από το μικρό σας. Δεν χρειάζεται να εξηγήσετε τον λόγο που κλαίγατε, αν δεν θέλετε. Έχετε κατά νου ότι όταν είστε ταραγμένοι, το παιδί σας νοιάζεται για εσάς και πιθανόν επειδή στενοχωριέται το λέει σε άλλους ανθρώπους. Δεν μπορούμε πάντα να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας αλλά δεν χρειάζεται κιόλας να ανησυχείτε το μικρό σας. Αν σας δει να κλαίτε εξηγήστε του ότι είστε καλά απλά ότι κάποιες φορές και οι μεγάλοι στενοχωριούνται για κάποια πράγματα. Μπορείτε να του αποκαλύψετε τον λόγο αν είστε σίγουροι ότι δεν θα μιλήσει για αυτό σε τρίτους. Φυσικά η αντίδρασή σας εξαρτάται πάντα από τον λόγο που σας οδήγησε στο κλάμα. Είναι διαφορετικό να κλαίτε επειδή χάσατε κάποιον δικό σας άνθρωπο και διαφορετικό επειδή τσακωθήκατε με τον σύντροφό σας.
«Εμείς έχουμε μεγάλο σπίτι ή δύο αυτοκίνητα, εσείς πόσα έχετε;». Γιατί το μικρό σας κάνει επίδειξη για τα υλικά αγαθά; Προφανώς αν έχει ακούσει εσάς να μιλάτε για τα αποκτήματά σας με επιδειξιμανία και να υποβιβάζετε ανθρώπους που δεν έχουν αρκετά, θα θεωρήσει πως το να έχεις κανείς πολλά υλικά αγαθά είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή. Μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να στρέψετε το παιδί σας προς άλλη κατεύθυνση και να του δώσετε ερεθίσματα να μιλάει για άλλα πράγματα; Για δραστηριότητες που το ευχαριστούν, για παραμύθια ή ταινίες, για το παιχνίδι. Φυσικά φροντίστε να του εμφυσήσετε πραγματικές αξίες για την ζωή του, όπως την υπευθυνότητα, την ειλικρίνεια, την αλληλεγγύη, την κατανόηση.
Διαβάστε ακόμα: «Διαχειριστείτε τις δημόσιες, αυθόρμητες αντιδράσεις του»