Το ματάκι του τρέχει συνεχώς δάκρυα!
*Με την συνεργασία του χειρουργού οφθαλμιάτρου, ειδικού στον στραβισμό και την παιδοφθαλμολογία, Δημήτρη Καραγεωργόπουλου.
Τα νεογέννητα μωρά κλαίνε χωρίς να απελευθερώνουν δάκρια. Αυτές οι γυαλιστερές σταγονίτσες που θα κάνουν στο μέλλον την καρδιά σας να σπαρταράει και τα μάτια σας να βουρκώνουν, αρχίζουν να εμφανίζονται στις 2 με 3 εβδομάδες μετά την γέννησή του. Μαζί τους, όμως, καμιά φορά εμφανίζεται κι ένα ακόμα συνηθισμένο μικροπρόβλημα των νεογνών, ο φραγμένος δακρυϊκός πόρος.
Πιο συγκεκριμένα, εάν το μωράκι σας αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα, θα δακρύζει περισσότερο από το ένα μάτι, εξαιτίας της αδυναμίας να στραγγίξουν τα δάκρυα μέσω ενός εσωτερικού δακρυϊκού σωλήνα στο πίσω μέρος της μύτης. Αντ’ αυτού, τα δάκρυα θα στραγγίζουν στο πλάι του ματιού με αποτέλεσμα τα μικρόβια που απελευθερώνονται να λιμνάζουν αντί να απομακρύνονται, προκαλώντας συχνά ελαφριές μολύνσεις και επιπεφυκίτιδες.
Ευτυχώς για εσάς, τα νέα είναι καλά! Ο φραγμένος δακρυϊκός πόρος τις περισσότερες φορές δεν απαιτεί εξωτερική επέμβαση γιατρού για να ανοίξει. Αντίθετα, ανοίγει φυσικά κάποια στιγμή μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής του μικρού σας. Μέχρι τότε εκείνο που χρειάζεται εσείς να κάνετε είναι να καθαρίζετε προσεκτικά τα ματάκια του με νερό ή χαμομήλι και να αντιμετωπίζετε τις επιπεφυκίτιδες (δείτε πως εδώ). Στις περισσότερες περιπτώσεις, για την επιτάχυνση του ανοίγματος, οι γιατροί συστήνουν στους γονείς να κάνουν τοπικό μασάζ στην περιοχή. Προσοχή! Ποτέ χωρίς τις λεπτομερείς ιατρικές οδηγίες.
Τέλος, στην σπάνια περίπτωση που ο δακρυϊκός πόρος δεν ανοίξει θα χρειαστεί η επέμβαση παιδοοφθαλμιάτρου, ο οποίος θα περάσει ένα λεπτό σωληνάκι στην εσωτερική πλευρά του ματιού σε όλο το μήκος του δακρυϊκού πόρου για να σπάσει την απόφραξη. Η διαδικασία αυτή θεωρείται ρουτίνας και δεν ενέχει σημαντικούς κινδύνους.
Αυτό το ξέρατε;
Τα δάκρυα είναι χρήσιμα γιατί κρατούν το μάτι υγρό και υγιές. Αφού, λοιπόν, επιτελέσουν την λειτουργία τους, μπαίνουν στον δακρυϊκό πόρο και μέσω του δακρυϊκού σωλήνα και μετά από μια μικρή διαδρομή στον δακρυϊκό ασκό και το ρινοδακρυϊκό σωληνάριο καταλήγουν στην μύτη. Γι’ αυτό τον λόγο είναι αδύνατον να κλάψουμε χωρίς να τρέξει η μύτη μας!